مروري بر توانمندسازي و رويكردهاي آن در بين كاركنان سازمانها

مطالعه توانمندسازي يك اصل بنيادي در مديريت سازمان هاي امروزي است. اين مطالعه موجب ايجاد فهمي صحيح از رفتار كاركنان و مديران به طور عام و چگونگي مديريت صحيح كاركنان و اداره سازمان ها به طور خاص مي شود. ايده توانمندسازي كاركنان در سازمان هاي امروزي به دليل حجم فزاينده اي از مسئوليت ها كه كاركنان بر عهده مي گيرند داراي اهميت بسيار است. توانمندسازي كاركنان به منظور انتقال قدرت در سازمان، مشاركت دادن زيردستان در رهبري، بهبود اثربخشي از طريق افزايش قدرت و در نهايت افزايش بهره وري فرد و سازمان مطرح شده است. توانمندسازي با پرورش احساس كفايت نفس و بوجود آوردن فضاي آزادي عمل براي كاركنان اين فرصت را به وجود خواهد آورد تا توانايي ها و مهارت هايشان را بهبود بخشيده و موجبات اثربخشي خود را فراهم كنند.از سوي ديگر توانمدسازي با پرورش كاركناني با انگيزه و توانا به مديران امكان خواهد داد تا در برابر پويايي محيط رقابتي از خود عكس العمل سريع تر و مناسب تر نشان دهند. از اينرو در تحقيق حاضر، به لحاظ اهميت مقوله توانمندسازي و نقش آن در بهره وري و عملكرد كاركنان سازمان ها به اهميت و جايگاه آن در بين كاركنان سازمان پرداخته است. و در ادامه رويكردهاي مختلف آن را در بين كاركنان سازمان مورد بررسي قرار مي دهد.