جايگاه كشورهاي ذره‌اي در اركان اصلي سازمان ملل متحد

The Position of Microstates in the Main Organs of the United Nations

بررسي جايگاه كشورهاي ذره‌اي در اركان اصلي نظام ملل متحد و ميزان سهم و نقش آن‌ها در تأمين بودجۀ سازمان، موضوع اين مقاله است. در اين تحقيق، كشورهاي ذره‌اي به دولت‌‌هايي اطلاق مي‌‌شوند كه داراي جمعيتي كمتر از 500 هزار نفر يا آنكه مساحت آن‌‌ها كمتر از 1000 كيلومتر مربع است. در مجموع 31 كشور داراي خصايص و ويژگي‌‌هاي ذكرشده هستند. هرچند مؤسسان جامعۀ ملل و سازمان ملل متحد، علاقۀ چنداني به عضويت دولت‌‌هاي ذره‌‌اي در سازمان نداشتند و حضور آن‌‌ها را به‌منظور تأمين منافع و اهداف سازمان، مفيد تلقي نمي‌‌كردند، اما به‌تدريج اين رويه تغيير كرد و اين دولت‌‌ها به‌‌ويژه در دهۀ 1990 به سازمان ملل پيوستند، زيرا اعتقاد بر آن بود كه همۀ دولت‌‌ها چه كوچك و چه بزرگ مي‌‌توانند به هدف اصلي سازمان كه همانا تأمين صلح و امنيت بين‌‌المللي است كمك رسانند. با وجود اين، حضور دولت‌‌هاي ذره‌‌اي در اركان مهم سازمان همچون شوراي امنيت بسيار كم بوده است، اما برخي دول ذره‌‌اي در تأمين هزينه‌‌هاي سازمان در سال 2016 مشاركت بيشتري نسبت به دولت‌‌هاي پرجمعيت و پهناور داشته‌‌اند.

Studying the position of Microstates in the Main Organs of the United Nations and their contribution in the budget of the UN, is the subject of this article. In this article, Microstates refers to states that either have a population of less than 500 thousand people and their width is less than 1,000 square- kilometers. The above-mentioned features and characteristics can be found in 31 countries. Although the founders of the League of Nations and the United Nations, had shown little interest in the admission of microstates to the organization, approaches gradually has been changed. During 1990s, microstates joined the United Nations because at the time it was believed that all governments both small and large can help to attain the main objective of the organization which may lead to peace and international security. However, the presence of microstates in the main organs of the UN, including the Security Council is rare. On the other hand, the microstates members of the United Nations have participated more than regular states in financing of the costs of the UN.