خوانش رابطه بينامتني شعر رضوي معاصر و قرآن كريم

Interpretation thecontemporary Razavi,s poems intertextual relations with the merciful Quran

رابطه بينامتني و اثرپذيري شاعران از متون ديگر، از جذّاب‌ترين مقوله‌هاي قابل بررسي در نقد ادبي و ادبيات تطبيقي است و شعر رضوي از اين رهگذر، سرشار از پشتوانه‌هاي قرآني، عناصر ارزشي، مناسبات بينامتني و كاركردي است كه از منظر رويكرد بينامتنيت قابل مطالعه است. اين پژوهش با هدف تبيين انواع روابط بينامتني شعر رضوي معاصر و قرآن كريم به روش تحليلي، شيوه‌هاي اثرپذيري شعر رضوي از قرآن كريم و چگونگي بازتاب واژه‌ها، تعبيرات، تركيب‌ها، مفاهيم و مضامين قرآن كريم در شعر رضوي معاصر را بررسي كرده و نشان داده‌است كه از ميان انواع روابط بينامتني، رابطه شعر رضوي با قرآن كريم از نوع درون‌نشانه‌اي، درون‌فرهنگي، بينامتني قوي و درزماني و نيز از حيث فني و هنري داراي رابطه كامل متني، كامل تعديلي، جزيي، واژگاني، مفهومي و تلميحي است كه از ميان آن‌ها، بارزترين نوع هم‌حضوري دو متن مورد بررسي رابطه واژگاني و جزيي است.

One of the most atrtractive (literary) criticism categories is to survey the poet impressibility from the other texts. The Razaviʹs poem has been contained of different intertextual elements and relations, because of impressibility from the holy Quran and being profuse of Quran bankrolls and it has this ability to study with refer to the tendency of intertextuality. This research is using of analysis- comparative method to review thecontemporary Razaviʹs impressibility and equal points from the merciful (holy) Quran and reflecting the quality of the merciful (holy) Quran words, phrases, syntaxes, significances, and purports in Razaviʹs poem. And it has got to this conclusion that among the kinds of intertextual relationships, the relation of Razavi,s poems with the merciful Quran is the kind of inward sign, inward culture, the powerful intertextuality, and it is in the time that has the full text, full adjustment, meticulous, syntax, significance, and the stories or sentences that they refer to the holy Quran sentences (Talmih) thechnically and literary. From among these, the relationship of syntax and meticulous is the most sensible kind of the intertextuality in two texts which are reviewed.