طراحي و پياده سازي خدمت برنامه ريزي ترخيص در بيمارستان روزبه

Development and Implementation of Discharge Planning Service in Roozbeh Hospital

اهداف برنامه‌ریزی ترخیص فرایندی پویا و جامع و مشاركتی است كه هدف آن تعیین ادامه روند درمان مراجعه‌كنندگان پس از ترخیص و ارائه خدمات و حمایت‌های لازم به مُراجعه‌كننده و مراقبان او است. اخیراً تأثیر مثبت برنامه‌ریزی ترخیص بر شاخص‌هایی چون بستری مجدد، پایبندی به درمان، طول بستری، هزینه‌های درمان، بهبود علائم و كیفیت زندگی بیماران در مطالعات متعدد و معتبر نشان داده شده است. هدف از این مطالعه طراحی و راه‌اندازی خدمت برنامه‌ریزی ترخیص در بیمارستان روزبه است. مواد و روش ها این مطالعه از نوع كیفی و در قالب طراحی خدمت است و در آن از الگوی طراحی خدمات مبتنی بر شواهد، شامل مراحل پنج‌گانه نیازسنجی، تحلیل وضعیت كنونی، تعیین هزینه، اثربخشی خدمات، اولویت‌بندی بین مداخلات موجود و درنهایت طراحی ساختار و جزئیات خدمت مدنظر استفاده شده است. یافته ها مطالعات نیازسنجی و تحلیل وضعیت كنونی بیمارستان روزبه، نشان‌دهنده پایین‌بودن پایبندی به معاینات سرپایی و زیاد بودن مدت بستری بود. همچنین اولویت‌بندی بین مداخلات موجود و طراحی ساختار و جزئیات این خدمات بر اساس اصول ذكر‌شده در ادبیات علمی و نیازهای مركز و نیز امكانات در دسترس انجام شد و درنهایت برنامه‌ای جامع، مشاركتی و پیوسته طراحی شد كه شامل مراحل ثبت مشخصات، ارزیابی نیازها، هماهنگ‌كردن خدمات و چك‌لیست اقدامات لازم بود. نتیجه گیری طراحی و پیاده‌سازی این خدمت برای اولین‌بار در كشور در بیمارستان روان‌پزشكی روزبه انجام شده و لازم است به طور مداوم ارزیابی و بازنگری شود. امید است دیگر مراكز بستری روان‌پزشكی و نیز مسئولان سلامت روان كشور به طراحی چنین خدماتی توجه كنند.  

Objectives Discharge Planning is a dynamic, collaborative and comprehensive process which is aimed to promote the continuity of care after discharge and providing necessary services and support to the client and his/her caregivers. Recently, the efficacy of discharge planning has been shown in multiple studies on factors like re-admission, treatment adherence, length of stay, treatment costs, symptoms resolution and patients’ quality of life. Methods We used an evidence-based service development model which contained five steps, including needs assessment, situation analysis, cost-effectiveness evaluation, prioritization and structural design. Results Needs assessment studies and situation analysis showed that Roozbeh Hospital had some deficits in adherence to outpatient visit and length of stay indices. In the next step, prioritization among possible interventions and designing the structure and details of this service in Roozbeh Hospital performed based on the principles mentioned in the literature, needs of the center and feasibility of services, and finally a comprehensive, collaborative and continuous program designed which includes some steps which are patient data registration, needs assessment, coordinating services and checklists of the affairs. Conclusion Development and implementation of the discharge planning service has been performed as the first one in Iran, in Roozbeh Hospital and requires to be evaluated and revised continuously, and we hope that this program be prominent to other psychiatric inpatient centers and also higher order mental health organizations.