بررسي كيفيت، كميت و مديريت پسماندهاي دندانپزشكي در 4 كلينيك دندانپزشكي شهر تهران

Evaluation of the Quality, Quantity and Management of Dental Waste in 4 Dental Clinics of Tehran City

زمينه و هدف: پسماندهاي دندانپزشكي يكي ازبزرگترين معضلات زيست محيطي هستند كه به علت دارا بودن عوامل خطرناك سمي و بيماريزا از جمله مواد زايد عفوني، دارويي و شيميايي- سمي از حساسيت خاصي برخوردار است. هدف اين مطالعه تعيين كيفيت، كميت و مديريت پسماندهاي دندانپزشكي در 4 كلينيك دندانپزشكي شهر تهران بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي- مقطعي جامعه مورد بررسي 4 كلينيك دندانپزشكي در غرب، مركز، شرق و شمال شهر تهران بود. در مجموع 195 نمونه برداشت شد. سپس نمونه پسماند بصورت دستي به 36 جز جداسازي شد. در ادامه با استفاده از ترازوي آزمايشگاهي توزين گرديدند. براي ارزيابي وضع موجود و روند اجرايي مديريت پسماند خطرناك دندانپزشكي، از يك چك ليست حاوي 54 سوال استفاده كرديم. يافته‌ها: بر اساس نمرات بدست آمده، وضعيت مديريت 3 كلينيك متوسط و فقط كلينيك شماره 4 مديريت خوبي داشت. درصد سرانه بخش عفوني پسماندها بجز كلينيك شماره يك كه 50 درصد بود، بقيه 48 درصد حاصل شد. درصد سرانه براي بخش شيميايي- دارويي پسماندها بجز كلينيك شماره يك كه 36درصد بود، بقيه كلينيكها 48 حاصل شد. سرانه براي بخش سمي در همه كلينيكها، 13درصد بود. ميانگين سرانه پسماند عفوني، سمي و شيميايي- دارويي به ترتيب برابر با 81/9± 09/187 ، 4/1±38/48 و 33/4±147 گرم در روز بود. نتيجه گيري: با توجه به وجود انواع مواد و اجزاي مختلف با خصوصيات متفاوت در پسماندهاي هاي دندانپزشكي، مديريت بهينه اين نوع پسماندها مي بايست بر اساس خصوصيات ويژه آن صورت پذيرد كه شامل برنامه‌هاي كاهش توليد پسماند، جداسازي و بازيافت و استفاده مجدد مي‌باشد.