بهينه سازي فرآيند انعقاد با آلوم و كلرور فريك براي تصفيه آب‌هاي سطحي

Optimization of Coagulation Process Using Alum and Ferric Chloride for Surface Water Treatment

زمينه و هدف: كمبود منابع آبي كشور و افزايش تقاضا براي مصارف مختلف در سال‌هاي اخير سبب شده تا تصفيه و استفاده از منابع بالقوه، مورد توجه ويژه‌اي قرار گيرد. آب‌هاي سطحي يكي از منابع تامين آب جوامع است. در اين مطالعه، كارايي دو منعقد كننده آلوم و كلرور فريك در كاهش كدورت، رنگ، COD و عوامل ميكروبي از آب‌هاي سطحي اطراف شهر تهران مورد مطالعه قرار گرفت. مواد و روش‌ها: نمونه‌برداري در سه فصل تابستان، پاييز و زمستان از دو آب سطحي سرخصه حصار و صالح آباد صورت گرفت. پس از تعيين دوز و pH بهينه مواد منعقد كننده، آزمايش جارتست بر روي نمونه‌ها صورت گرفته و ميزان تغيير كدورت، COD، رنگ و عومل ميكروبي مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: ميزان كدورت آب رودخانه سرخه حصار، در محدوده 91 تا NTU 500 و كدورت رودخانه صالح آباد در محدوده 35 الي NTU 400 قرار داشت. دوز بهينه آلوم براي سه فصل تابستان، پاييز و زمستان به ترتيب برابر 45، 100 و mg/L 35 بوده، در حالي كه دوز بهينه كلرور فريك برابر 5، 70 و mg/L 10 به دست آمد. دوز بهينه آلوم و كلرور فريك در رودخانه صالح آباد براي سه فصل به ترتيب برابر 28، 115، 2 و 30، 65 و mg/L 5 تعيين گرديد. راندمان حذف كدورت توسط هر دو منعقد كننده در اغلب موارد، بالاتر از %95 و راندمان حذف رنگ در همه شرايط 100 بوده است. نتيجه گيري: از نظر حذف كدورت، رنگ و COD هر دو منعقد كننده كارايي مشابهي نشان دادند، با اين حال دوز مصرفي كلرور فريك نسبت به آلوم كمتر بوده است. براي حذف كدورت آلوم بعنوان منعقد كننده نتايج بهتري را نشان داد، در حالي كه براي حذف COD بسته به شرايط موجود (تغييرات شرايط فصلي) كارايي آلوم و كلرور فريك يكسان نبوده و تغيير پيدا مي‌كرد.