تاثير يك جلسه فعاليت مقاومتي و هوازي بر ادراك درد و پاسخ هاي قلبي- عروقي زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

Effect of single bout aerobic and resistance exercise on the pain perception and cardiovascular responses in women with multiple sclerosis

زمينه: بنا بر شواهد جديد ممكن است فعاليت ورزشي با توجه به نوع و شدت آن بر ادراك درد و پاسخ هاي مطلوب قلبي- عروقي بيماران مبتلابه مولتيپل اسكلروزيس (ام‌اس) موثر باشد. هدف: مطالعه به‌منظور تعيين اثر فعاليت مقاومتي (RE) و هوازي (AE) بر آستانه و ادراك درد، فشارخون و ضربان قلب زنان مبتلابه بيماري ام‌اس انجام شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه نيمه تجربي، در سال 1393 بر روي 10 زن مبتلا به ام‌اس واجد شرايط انجام شد كه با ميانگين فشارخون سيستولي 112/90 و دياستولي 74/50 ميلي‌متر جيوه به عنوان نمونه هدفمند و در دسترس از انجمن ام‌اس رشت انتخاب شدند. فعاليت مقاومتي شامل دو نوبت 10 تكراري از پنج حركت به‌صورت دايره‌اي و فعاليت هوازي شامل ارگومتري با شدت 50 تا %60 حداكثر ضربان قلب بود. آستانه، ادراك درد و فشارخون به ترتيب به‌وسيله دردسنج، مقياس درد و فشارسنج جيوه‌اي استاندارد اندازه‌گيري شدند. داده ها با آزمون‌هاي تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر و ضريب همبستگي پيرسون تحليل شدند. يافته ها: فشارخون روند طبيعي ولي غيرمعني‌داري پس از هر دو نوع فعاليت داشت. ضربان قلب در مقايسه با پيش از فعاليت، در فعاليت مقاومتي و هوازي به‌طور معني داري بلافاصله پس از فعاليت افزايش يافت (P < 0/05) و در دقايق 10 تا 60 پس از فعاليت هوازي نسبت به بلافاصله پس از فعاليت كاهش معني داري داشت. (P < 0/05) اما، ادراك درد بعد از هر دو نوع فعاليت تفاوت معني‌داري نداشت. آستانه درد نسبت به قبل از فعاليت در هر دو فعاليت كاهش داشت، اما ارتباط معني‌دار با ضربان قلب فقط در فعاليت هوازي مشاهده شد (P=0/041). نتيجه گيري: با توجه به يافته‌ها، احتمالاً هر دو نوع فعاليت مقاومتي و هوازي با شدت متوسط مي‌توانند آستانه درد، فشارخون و ضربان قلب بيماران مبتلا به ام‌اس را تا 15 دقيقه بعد از فعاليت كاهش دهند.

Background: Based on new evidence, exercise with type and intensity consideration may impact on pain relief and good cardiovascular responses in patients with multiple sclerosis (MS). Objective: To investigate the effect of resistance (RE) and aerobic exercise (AE) on the threshold, pain perception and cardiovascular responses in women with MS. Methods: In this semi-experimental study, Ten female patients with MS selected from MS society of Rasht who had necessary criteria and average systolic blood pressure (SBP) of 112.90 and diastolic blood pressure of 74.50 (mmHg) participated as a purposeful and available sample in 2014. Resistance exercise included 2 sets of 10 repetitions for 5 exercises as circuit and aerobic exercise consisted of cycle ergometry with intensity of 50-60% HRmax. Pain threshold, perception and blood pressure were measured with Algometer, pain scale and sphygmomanometer ALPK2 respectively. The ANOVA repeated measures and Pearson correlation coefficient were used for data analysis. Findings: SBP had a normal process, but it was non-significant after exercises. Heart rate increased (P < 0.05) immediately after both exercises compared with pre-exercise significantly and at minutes of 10-60 after the exercise was significantly reduced comparing to immediately post aerobic exercise (P < 0.05).Pain perception was not significant after both exercises, Pain threshold than pre-exercise level was decreased in both exercises, but significant relationship with Heart rate was observed only in aerobic exercise (P=0.041). Conclusion: Based on the findings, resistance exercise and aerobic exercise with moderate intensity probably can lead to decrease pain threshold, blood pressure and heart rate to 15 minutes after the exercise in female patients with MS.