بررسي مقوله امنيت در سياست خارجي ج. ا. ايران با نگاه به خطبه هاي نهج-البلاغه (با تاكيد بر انقلاب اسلامي)

عرصه روابط بين الملل و سياست خارجي كشورها از ديدگاه اسلام ناب محمدي (ص) دور نمانده و يكي از مهمترين بخش هاي اين آيين محسوب مي گردد. امام علي (ع) به همراه كتاب منحصر به فرد خود كه از اسلام و قرآن كريم نشات گرفته شده، ادامه دهنده شيوه و آيين حكومت داري در اسلام هستند. ايشان كه در سخت ترين شرايط دوران امامت خود نمونه بارزي از سياست هاي داخلي و خارجي را نسبت به مردم و دول ديگر عرضه داشت؛ با جمع آوري تمامي اين عملكردها و آداب و رسوم در نهج البلاغه، الگويي براي سردمداران حكومت هاي اسلامي و غيراسلامي حال حاضر مطرح مي كند. اصول مكتوب انقلاب اسلامي ايران نمونه بارزي از شيوه حكومت داري اسلامي چه در سطح داخلي و چه در سطح خارجي بوده است. در اين مقاله سعي نگارنده بر اين بوده است؛ تا با استفاده از روش هاي كتابخانه اي و منابع اينترنتي و با استفاده از سخنان امام علي (ع) و تاكيد بر قاعده نفي سبيل و نظريه رياليسم تدافعي به بررسي مقوله امنيت در سياست خارجي اسلامي از ديدگاه نهج البلاغه با تاكيد بر انقلاب اسلامي ايران بپردازيم. فرضيه مقاله اين است كه، نهج البلاغه با الهام از شيوه حكومت داري امام علي (ع) مي تواند به ارايه الگويي برتر در زمينه امنيت در عرصه سياست خارجي اسلامي بپردازد.