ارتباط كيفيت خواب با افسردگي در بيماران مبتلا به سكته حاد قلبي

The Relationship between Sleep Quality with Depression in Patient with Acute Myocardial Infarction

زمینه و هدف: افسردگی یكی از شایع‌ترین پیامدهای روانی بیماران مبتلا به سكته حاد قلبی است كه می‌تواند كیفیت خواب بیماران را تحت تأثیر قرار دهد. با توجه به اینكه خواب كافی و مناسب نقش مهمی را در عملكرد قلب ایفا می‌كند؛ مطالعه حاضر با هدف تعیین همبستگی كیفیت خواب با افسردگی مرگ و قلب در مبتلایان به سكته حاد قلبی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه به روش توصیفی - همبستگی، 407 بیمار مبتلا به سكته حاد قلبی، بستری در بخش‌های سی‌سی‌یو مركز آموزشی درمانی فاطمه‌زهرا ‌(س) شهر ساری با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده در مطالعه انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه‌های افسردگی قلب، افسردگی مرگ و كیفیت خواب پیتزبورگ جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون كلموگروف- اسمیرونف و آزمون همبستگی پیرسون تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین سنی بیماران مرد (19/67-71/62:95CI؛ 00/17±95/64) بیش از سن زنان (48/64-96/59:95CI؛ 48/15±22/62) بود. میانگین نمره افسردگی مرگ (62/70-26/67:95CI؛ 24/17±94/68) و افسردگی قلب  (60/110-39/107:95CI؛ 49/16±00/109)، پایین‌تر از صدك پنجم به ‌دست آمد. آنالیز رگرسیون خطی چند متغیره نشان داد تغییر در نمره افسردگی قلبی (153/0β=، 036/0=B)، افزایش سطح تحصیلات (121/0-β=، 55/1-=B) و عدم سابقه مصرف داروهای ضدافسردگی (123/0β=، 32/4=B)، به‌طور معنی‌داری می‌توانند پیش‌بینی‌كننده‌های مستقلی برای واریانس نمرات كیفیت خواب در بیماران با سكته حاد قلبی باشند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، گرچه افسردگی قلبی، سطح تحصیلات و عدم مصرف داروهای ضدافسردگی به‌عنوان عوامل مؤثر بر پیش‌بینی كیفیت خواب در بیماران سكته حاد قلبی در نظر گرفته می‌شوند، اما كیفیت خواب تحت تأثیر عوامل بیشتری قرار دارد؛ بنابراین انجام مطالعات بیشتر در این زمینه ضروری است.  

Background and Objectives: Depression is one of the most psychological outcomes in patients with acute myocardial infraction, which can affect the sleep quality in these patients. Given that adequate sleep has important effect on heart function, the present study was conducted with the aim of determining the correlation between sleep quality with death and cardiac depression in patient with acute myocardial infarction (AMI).   Methods: In this descriptive-correlational study, 407 patients with acute myocardial infarction, who were admitted to the CCU wards of the Fatemeh Zahra Educational Center of Sari city, were selected using simple random sampling method. Data were collected by Cardiac Depression Scale (CDS), Death Depression Scale (DDS), and Pittsburgh Sleep Quality Index (PSQI) questionnaires. Data were analyzed using Kolmogorov-Smirnov and Pearson correlation tests.   Results: The mean age of the male patients (64.95±17.00; CI95: 62.71-67.19) was more than the mean age of women (62.22±15.48; CI95: 59.96-64.48). The mean score of death depression (68.94±17.24; CI95: 67.26-70.62) and cardiac depression (109.00±16.49; CI95: 107.39-110.60), were below the fifth percentile. Multivariate regression analysis showed that change in cardiac depression score (B=0.036, β=0.153), increasing education levels (B=1.55, β=-0.121), and no history of antidepressant usage (B=4.32, β=0.123), can be significantly independent predictive factors of the variance of sleep quality score in acute myocardial infarction patients.   Conclusion: According to the results of this study, although cardiac depression, education level, and non-use of antidepressant drugs are considered as affecting factors in the prediction of sleep quality in acute myocardial infarction patients, sleep quality is affected by more factors. Therefore, further studies are needed in this area.