عنوان مقاله :
برنامه هاي ترميمي پليس با تكيه بر قانون آيين دادرسي كيفري و رويه عملي پليس ايران
عنوان فرعي :
Police Restorative Plans (With a Look at Criminal Procedure Tradition Code 1392)
پديد آورنده :
مقدسي محمدباقر
پديد آورندگان :
ميرزايي محمد نويسنده كارشناس بيماريها، معاونت امور بهداشتي، دانشگاه علوم پزشكي همدان Mirzaee M , غني كيوان نويسنده دانشگاه شيراز,ايران ghani keyvan
سازمان :
گروه حقوق-دانشگاه تربيت مدرس،تهران
كليدواژه :
قانون آيين دادرسي كيفري , بزه ديده , پليس , ميانجيگري , عدالت ترميمي
چكيده فارسي :
عدالت ترميمي به عنوان الگويي كه در كنار الگوي عدالت كيفري سنتي، جايگاه ويژه اي در نظام هاي مختلف براي خود دست و پا كرده، اهداف چندگانه اي از جمله ترميم خسارت بزه ديده، آشتي بين بزه-ديده و بزه كار و بازگرداندن انسجام گسسته شده در اجتماع در نتيجه وقوع جرم را دنبال مي كند. تحقق اهداف عدالت ترميمي مستلزم وجود كنشگراني است كه ضمن آشنايي با مباني و اهداف عدالت ترميمي، به اصول آن نيز اعتقاد داشته باشند. بي ترديد پليس به عنوان يكي از مهم ترين نهادهاي مسيول پاسخ دهي به پديده مجرمانه و به عنوان اولين نهاد مورد رجوع بزه ديدگان پس از وقوع جرم، نقش مهمي در اجراي برنامه هاي ترميمي دارد. موفقيت پليس در اين راه مستلزم تغييراتي در ساختار و نيز تغيير نگرش پليس است. تغيير راهبرد از سياست هاي خشن به سياست هاي جنايي مشاركت محور و نيز حركت در مسير حاكميت الگوي پليس اجتماع محور از جمله اين الزامات است. از سوي ديگر، اجراي برنامه هاي ترميمي در سازمان پليس نيازمند اعتماد بزه ديدگان به پليس و نيز رفتار كرامت مدار با بزه-ديدگان است. اجراي راهبرد اخير، موجب پيش گيري از بزه ديدگي ثانويه شده، رقم سياه بزهكاري را كاهش داده و امنيت بزه ديده را تامين خواهد كرد. در اين مقاله تلاش مي شود با استفاده از روش توصيفي و تحليلي، ضمن بررسي نقش پليس در اجراي برنامه هاي ترميمي، بايسته هاي ايفاي مناسب اين نقش تبيين گرديده و هم زمان اشارات صريح و ضمني قانون آيين دادرسي كيفري 1392 در اين زمينه مورد تجزيه و تحليل قرار گيرد.
چكيده لاتين :
Traditional and classic schools of criminal justice with mere attention to offence and offender and the development of retributive and rehabilitative justice, have neglected the offended person as the third element of criminal phenomenon which resulted in unpleasant consequences. In order to reduce and remove the consequences, an offended-oriented approach was gradually introduced. This approach, under the auspices of the concept and experience of diversion, aiming at expanding non-criminal justice, suggested various patterns such as restorative justice. In this pattern, focusing on compensation of the offended person, it tried through the participation of all involved in the criminal event and through diversion and in a non-judicial and non -official atmosphere, to settle the criminal phenomenon and to maintain conciliation. Undoubtedly police as one of the most important organs accountable to the criminal phenomenon and as the first organ referred to by the offended persons after the crime commitment has a main role in implementing restorative plans. In this paper while inspecting the role of police in implementing restorative plans and explaining what is necessary to perform this role appropriately, it tried to analyze the initiatives of criminal procedure law 1392.
عنوان نشريه :
پژوهشنامه حقوق كيفري
عنوان نشريه :
پژوهشنامه حقوق كيفري