بررسي رابطه انگيزش شغلي و دلبستگي شغلي با بهزيستي روانشناختي كاركنان نيروي انتظامي شاغل شهر بجنورد

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه انگيزش شغلي و دلبستگي شغلي با بهزيستي روانشناختي كاركنان نيروي انتظامي شاغل شهر بجنورد انجام گرفت. پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصيفي– همبستگي است.در اين پژوهش260 نفر از كاركنان نيروي انتظامي شاغل در شهر بجنورد با روش نمونه‌گيري خوشه‌ايچندمرحله‌اي انتخاب شدند، حضور داشتند. اعضاي نمونه مقياس انگيزش شغلي علي‌آبادي و همكاران (1383)، پرسشنامه بهزيستي روانشناختي ريف (1989) و مقياس دلبستگي شغلي كانونگو (1982) را تكميل نمودند. يافته هاي پژوهش با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS و آزمون‌هاي تحليل رگرسيون تك متغيره و چندمتغيره مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. نتايج به دست آمده حاكي از اين بود كه مدل رگرسيوني براي پيش‌بيني بهزيستي روانشناختياز روي دلبستگي شغليوانگيزش شغليمعنادار بود.بر اساس نتايج مشاهده شد كه دلبستگي شغليوانگيزش شغليواريانس بهزيستي روانشناختيرا به‌طور معناداري در جهت مثبت پيش‌بينيمي‌كنند (01/0 > P). همچنين بر اساس نتايج مشاهده شد كه انگيزش شغلي دروني و بيروني واريانس بهزيستي روانشناختيرا در جهت مثبت تبيين مي‌كند (01/0 > P). اين نتايج نشان‌دهنده اهميتسازه‌هاي شغلي نظير دلبستگي شغلي و انگيزش شغلي در بهزيستي ذهني كاركنان است؛ بنابراين توجه به ويژگي‌هاي شغلي در كاركنان، خصوصاً كاركنان نيروي انتظامي با توجه به ماهيت حساس شغلي و اثراتي كه بر جامعه مي‌گذارند بديهي به نظر مي‌رسد.