بررسي عوامل مديريتي مؤثر بر ارتقاي سطح ايمني راههاي استان لرستان در سال 94

نبود ايمني راه ها در حوزه هاي مختلف مي تواند خسارات و مشكلات جبران ناپذيري در جامعه به بار آورد. هدف اين مطالعه، بررسي عوامل مديريتي مؤثر بر ارتقاي سطح ايمني راه هاي استان لرستان است. اين پژوهش از نوع توصيفي - پيمايشي است و حجم نمونه آماري آن تعداد 100 نفر از كارشناسان تصادفات راهنمايي و رانندگي است كه با روش تصادفي ساده انتخاب شده اند. ابزار سنجش پژوهش حاضر شامل پرسشنامه 45 سؤالي به منظور ارتقاي سطح ايمني راه ها است كه توسط همكاران كارشناس پليس راهور تكميل شده است. اعتبار پرسشنامه با استفاده از فرمول آلفاي كرونباخ تأييد شد كه مقدار آلفاي پرسشنامه كارشناسان راهور 0/9130 مي باشد. روايي پرسشنامه ها به وسيله روايي صوري به دست آمده است. تحليل داده هاي حاصل از پرسشنامه پژوهشگر ساخته اين مطالعه در دو سطح توصيفي و تحليلي صورت گرفته است؛ از آمار توصيفي براي توصيف داده ها و از آمار استنباطي براي آزمون روابط بين متغيرها استفاده شده است كه به مدد آزمونهاي آماري موسوم به آناليز واريانس يك راهه و رگرسيون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته اند. از ديدگاه جامعه آماري پژوهش بين عوامل مديريتي شامل آموزش كاربران، كنترل و اعمال قانون، به كارگيري تجهيزات و شناسايي و رفع نقاط حادثه خيز (متغيرهاي مستقل) با ارتقاي سطح ايمني راه ها متغير وابسته) رابطه معناداري با سطح اطمينان 99 درصد وجود دارد؛ همچنين ضريب تعيين محاسبه شده نشان مي دهد كه متغيرهاي مستقل مورد مطالعه در اين پژوهش در پرسشنامه كارشناسان راهور حدودا 7 درصد تأثير بر متغير وابسته را پوشش مي دهند.