بررسي رابطه توانمند سازي منابع انساني با تحقق تفكر سيستمي

هدف تحقيق حاضر بررسي ارتباط بين توانمند سازي كاركنان وتفكرسيستمي مي باشد. بنابراين مي توان اظهار نمود كه اين تحقيق از نوع كاربردي بوده و با توجه به وجود متغير هاي مستقل و وابسته پژوهش و بررسي تاثيرات آنها بر هم، روش تحقيق توصيفي و از نوع پيمايشي مي‌باشد. جامعه ي آماري اين تحقيق شامل 11951 نفر ازكليه كاركنان ادارات دولتي شهرستان مشهد مي باشد. حجم نمونه در تحقيق حاضر براساس فرمول كوكران و در سطح خطاي 0.05 برابر 384 نفر محاسبه گرديده است. به منظور گرد آوري اطلاعات از دو پرسشنامه استفاده شده است. پرسشنامه توانمندسازي اسپريتزر در پنج بعد : احساس شايستگي در شغل، احساس داشتن حق انتخاب، احساس ارزشمندي، احساس معني داري و احساس امنيت مي باشد. همچنين سوالات پرسشنامه ي تفكرسيستمي بر اساس مولفه هاي ذكر شده تدوين شده است. با توجه به يافته هاي تحقيق مشاهده شده كه بين توانمندسازي منابع انساني و تحقق تفكرسيستمي رابطه اي معني دار ومستقيم به ميزان 0/583 وجود دارد.