شخصيت سازي يا هويت سازي در ايران معاصر

personification or identity in contemporary Iran

انسان براي خود در هر دوره از زمان سعي بر شناخت وجوهي از وجودش داشته و در هر زمان با وجهي از اين جلوه هاي رفتاري و شخصيتي دست به گريبان بوده است. شناخت انسان از خود واقعي اش در واقع آغاز چالش بشري كشدار و پر فراز و نشيبي بوده كه امروزه در همه عرصه هاي اجتماعي فرهنگي هنري اقتصادي و زيستي امري گاه حياتي و رويه اي ارتباطي بشمار مي آيد. جامعه بشري در قرون متمادي در پي ساختن شخصيتي قهرماني يا اسطوره اي براي تعريف و اقناع حس برتري طلب و نفس پرست آدمي است. بدنبال معرفي فردي با ظاهر انسان و با توانمندي هايي فرا انساني و در اين راه تخيل خود را بكار گرفته و از ساخت هر گونه شخصيتي ويژه و بالاتر از حد تصور با بهره گيري از هر ابزار هنري براي خلق آن فروگذار نبوده است. تا آنرا در قالب داستان ها، مثل ها، قصه هاي كهن و ضرب المثل ها حتي براي مخاطب باور پذير سازد. برآنيم ذهن جستجوگر مخاطب داخلي را به اين امر مهم جلب كنيم كه در طول زمان انسان نيازمند يافتن هويت بوده است و غفلت از خويشتن شناسي همواره او را به كنكاش براي چيزي وراي تصورش را داشته است و او را بدنبال مضامين سطحي مثل شخصيت پردازي يا شخصيت سازي كشانده است. خوشبختانه نظريه هاي روانشناسي بسياري امروزه براي درك بهتر اين نكته ما را ياري مي رساند. در اين مقاله سعي شده تا از ديدگاه يونگ و برخي روانشناسان معاصر استفاده نموده و به مفاهيم نويني از شخصيت و در ادامه هويت سازي برسيم و بر اين مبنا، ضرورت خلق اينگونه اسطوره سازي در عصر حاضر را مورد بررسي قرار دهيم.

Human beings have, for each period of time, tried to recognize the facets of their existence, and at any time they have been struggling with these manifestations of behavior and personality. The realization of man's true self is, in fact, the beginning of an uproar and overcrowded human challenge that is nowadays vital and procedural in nature in all social, cultural, artistic fields. Throughout the centuries, human society has sought to build a heroic or mythical personality for defining and persuading the sense of self-willed and self-wise man. Following the introduction of a person with a man's appearance and with transcendental abilities, he has used his imagination in this way and has not been able to create any special personality beyond the perception of using any artistic means to create it. To make it possible in the form of stories, parables, ancient tales and proverbs even for the audience. We seek to capture the mind of the internal audiences' seeker by the fact that, over time, man needs to find identity and the neglect of self-righteousness has always led him to inquire for something beyond his imagination and has led him to look for superficial themes such as personification or characterization! Fortunately, many psychological theories help us to better understand this point. In this paper, we tried to use Jung's and some contemporary psychologists' views and to approach new concepts of personality and further identification, and on this basis, we consider the necessity of creating such myths in the present era.