تحليل وضعيت سرمايه اجتماعي شهري (مطالعه موردي: شهر استهبان، استان فارس)

On the Analysis of the Urban Social Capital Situation (Case Study: Estahban City, Fars Province)

سرمايه اجتماعي به عنوان بخشي انكارناپذير از فرآيند برنامه ­ريزي شهري است كه با توجه به نقش و منافعي كه بدنبال دارد، به عنوان يكي از مولفه هاي مهم و تاثيرگذار در رسيدن به توسعه شهري پايدار همواره مورد توجه قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر سنجش سرمايه اجتماعي و مولفه ­هاي موثر بر شكل­ گيري آن در شهر استهبان(استان فارس) مي­ باشد. از اين رو پژوهش كاربردي و روش انجام آن مبتني بر روش توصيفي-تحليلي است. به منظور گردآوري داده هاي مورد نياز از روش­هاي اسنادي و ميداني(پرسشنامه) استفاده شده است. جامعه آماري، خانوار هاي ساكن در شهر استهبان است كه بر اساس روش كوكران 320 خانوار به عنوان نمونه آماري انتخاب شده اند. براي سنجش سرمايه اجتماعي 33 نماگر در قالب 6 مولفه اصلي استفاده شده است. همچنين تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از روش­هاي آماري T ، ضريب هبستگي و روش تحليل رگرسيون انجام شده است. نتايج بدست آمده نشان مي ­دهد سرمايه اجتماعي در شهر مورد مطالعه بالاتر از حد متوسط قرار دارد و در بين مولفه­ هاي مورد مطالعه يعني انسجام و همبستگي، مشاركت، اعتماد و آگاهي، رابطه مستقيم معنادار آماري وجود دارد. همچنين نتايج بيانگر آنست كه رضايت­ مندي از كيفيت محيط شهر با ميزان 0/392 بيشترين تاثير را بر شكل­ گيري سرمايه اجتماعي داشته است.

The social capital is an undeniable part of urban planning process which has always been considered as one of the most important and effective factors in achieving sustainable urban development, due to its role and interests. The objective of this study is to measure the social capital and effective components on its formation in Estahban city (Fars Province). So, this study is an applied rerearch with descriptive–analytical methodology. Documentary and field study (questionnaire) were used to collect the required data. The population consisted of households in Estahban city, which 320 households were selected as the sample size in this study based on Cochran formula. To measure the social capital, 33 indexes were used in the form of 6 main components. Data analysis was performed using T-test, correlation coefficient and regression analysis method. The results show that the social capital in the city under study is higher than the mean level, and from among the studied components, i.e., Coherence and Solidarity, Partnership, Trust and Awareness, there is a statistically direct and meaningful relationship. Also the finding show that the satisfaction from the environmental city quality with degree 0.392 had the most effect on forming the social capital.