عنوان مقاله :
پهنهبندي و تحليل فضايي مناطق شهري به لحاظ ناهنجاريهاي اجتماعي و شناسايي كانونهاي جرمخيز شهري (مطالعه موردي: كلانشهر تبريز)
عنوان به زبان ديگر :
Zonation and Spatial Analysis of Urban Regions in Terms of Social Anomalies and Identification of Urban Crime-Prone Centers (Case Study: Tabriz Metropolitan)
پديد آورندگان :
محمدي امناب، سيامك دانشگاه آزاد اسلامي واحد مرند , حسين زاده دلير، كريم دانشگاه آزاد اسلامي واحد مرند - گروه جغرافيا و برنامه ريزي شهري , نوروزي ثاني، پرويز دانشگاه آزاد اسلامي واحد مرند - گروه جغرافيا و برنامه ريزي شهري
كليدواژه :
شهر تبريز , شاخص نزديكترين همسايه , پهنهبندي , كانون هاي جرم خيز , ناهنجاري اجتماعي
چكيده فارسي :
اين پژوهش با هدف شناسايي و ارائهي تصويري از كانونهاي جرمخيز و ناهنجاريهاي اجتماعي در سطح مناطق شهر تبريز ارائه گرديده است. در اين پژوهش تركيبي از روشهاي توصيفي، تحليلي و تطبيقي به كار گرفته شده است و به منظور تحليل الگوهاي فضايي جرائم در سطح مناطق شهر تبريز با استفاده از نرمافزارهاي اختصاصي تحليل فضايي بزهكاري در محيط سامانههاي اطلاعات جغرافيايي، روشهاي آماري تحليل واريانس و آزومون توكي، آزمون خوشهبندي (شاخص نزديكترين همسايه) و روش درونيابي به كار گرفته شده است. يافتههاي تحقيق حاكي از آن است كه مهمترين كانونهاجرمخيزشهري تبريزدرمناطق 10 و 4 و 6 واقع شده است كه جزء محدوده هايپرازدحام و متراكم شهر كه داراي ساختار كالبدي نامناسب با امكان كنترل كمتر ميباشد، شكل گرفته است. با توجه به مقايسه ميانگينها و ترتيب آنها، مناطق 2 و 9 به ترتيب كمترين نمره را به لحاظ ناهنجاري اجتماعي دريافت كردهاند. جهت نشان دادن الگوي توزيع متغيرهاي مورد مطالعه از مدل نزديكترين همسايه استفاده شد كه در تمامي متغيرها با توجه به مدل، الگوي توزيع كاملاً پراكنده است. در ادامه جهت پهنهبندي متغيرهاي مورد مطالعه در سطح مناطق شهر تبريز با توجه به نتايج مطالعه ميداني از مدل درونيابي استفاده شد كه پهنهبندي متغير شرارت در شهر تبريز، در سطح مناطق 10 و 4 و 6 بيشترين تراكم را دارند و مناطق 2 و 1 و 8 كمترين تراكم اين متغير را دارند.
چكيده لاتين :
This study aims to identify and present an image of crime-prone centers and social anomalies at areas of Tabriz city. In this research, a combination of descriptive, analytical and comparative methods have been used. Professional Software of Crime Spatial Analysis in GIS environment, Variance and Covariance Statistical Methods and Toki Test, Clustering Test (the nearest neighbor index) and Interpolation Method were used for crime spatial pattern analyses in Tabriz city areas. Findings of the study indicated that the most important urban crime-prone centers of Tabriz city are in the regions 6, 4 and 10 which are of the most populated districts of the city with improper physical structure and lower controllability. According to the comparison of the means and their order, regions 2 and 3 obtained the least scores of social anomalies, respectively. To show the study variables distribution pattern, we used the nearest neighbor pattern, which is completely spread in all variables, considering distribution pattern model. Next, according to the findings of the field study we used interpolation model for zonation of the study variables in Tabriz city regions. Zonation of the variable of wickedness in Tabriz city had the most and the least densities in the regions 6, 4 and 10 and also, the regions 2, 1, and 8, correspondingly.
عنوان نشريه :
مطالعات برنامه ريزي سكونتگاه هاي انساني
عنوان نشريه :
مطالعات برنامه ريزي سكونتگاه هاي انساني