بهره‌گيري از مقاصد شريعت در تشخيص اَهم

Utilizing the Shari`ah`s (Islamic legal) purposes for determining a more significant issue

«مقاصد شريعت» از مباحث مبارك و نوظهوري است كه تاكنون كاركردهاي گوناگوني براي آن ذكر شده است. افزون‌بر نقش آن در تصحيح ديدگاه و زاويۀ اجتهادي، ظهورسازي و ظهورشكني، دربارۀ سنداِنگاري مقاصد نيز چندين رويه پديد آمده است؛ البته، بيشتر فقيهان با ترديد به اين موضوع نگريسته‌اند. در اين نوشتار به مقاصد شريعت از دريچه‌اي ديگر و از زاويۀ مرجَّحيَّت باب تزاحم احكام نگريسته شده است. توضيح اينكه، پس‌از پيشينۀ مقاصد شريعت، در تبيين اَهمّ اين مقاصد و رابطۀ طولي‌شان كوشش شده، و وضعيت تزاحم ميانِ پاره‌اي از احكام درپرتو به‌كارگيري مقاصد شرع به‌مثابه مرجح قطعي يا احتمالي بررسي شده است. از اين بررسي‌ها نتايجي ملموس و كاربردي به‌دست آمده است.

The Shari`ah`s purposes are one of the blessed and newfangled discussions that the various functions are stated for them. In addition to the effect of these aims on correcting the Ijtehadi (legal reasoning) approach and aspect, making appearance and disappearance of it, whether the these aims and purposes of the shari`ah are to be regarded as the legal evidence or not, several practices have been created. Of course, most of the jurisprudents have doubtfully looked at this issue. This paper has considered the Shari`ah`s purposes according to an another trapdoor, and from an angle of predominance in the conflicted ordinances section. After explaining the background of the Shari`ah`s purposes, this article tries to specify the more significant aims and their linear relationship, and similarly to consider the situation of conflictions among some of Islamic ordinances in accordance with the light of utilizing Islamic legal aims as a definite or probable predominant. Some tangible and functional results are acquired by this study too.