ضوابط كارآمدي فعل معصوم در استنباط آموزه‌هاي ديني

The Functional standards of the Innocent`s behavior for inferring the religious teachings

فعل معصوم همچون گفتار ايشان يكي از اجزاي سنت است و منبع مهمي براي استنباط آموزه‌هاي ديني به‌شمار مي‌رود. بااين‌همه، اين مؤلفۀ حديثي، به‌دليل ناشناخته ماندنِ ابعاد كارآمدي‌اش، آن‌چنان‌كه‌بايد، مورد توجه قرار نگرفته است. مقالۀ پيشِ‌رو كوشيده است با روش تحليلي ـ اكتشافي، ضوابط مؤثر بر استنباط از فعل معصوم را كشف و تبيين كند و درنتيجه، زمينۀ گسترش استنباط از فعل معصوم را فراهم آورد. دستاوردهاي اين پژوهش نشان مي‌دهد ضوابط كارآمدي فعل معصوم در دو قسمِ ضوابط «احراز» فعل معصوم، و ضوابط «استنباط» از فعل معصوم مطرح‌شدني‌اند. اين ضوابط مي‌تواند معيار اعتبارسنجي آموزه‌هاي برگرفته از فعل معصوم به‌شمار آيد.

The Innocent`s behavior like his saying is one of the parts of the tradition and also is an important source for inferring the religious teachings. However, since the functional aspects of it are unknown, this narrative component has not been taken into consideration. In an explorative - analytical method, the present paper has tried to find out and specify the effective criteria on the inference of the innocent`s act, and consequently, to prepare the ground of extending the inference to the Imam`s act. The achievements of this research show that the Functional standards of the Innocent`s behavior can be divided into two kinds: the explorative standards of the Infallible Imam`s behavior, and the deductive standards of the Infallible Imam`s behavior. These criteria can be regarded as the standards of validating the teachings derived from Imam`s act.