پليس و چالش هاي اجرايي تامين امنيت سايبري

زمينه و هدف: به موازات نفوذ گسترده فضاي مجازي در هر دو سطح كلان (حاكميتي) و خرد (شهروندان)، تامين امنيت آن نيز در كانون توجه قرار گرفته است. هر چند همه فعاليتهاي بزهكارانه در فضاي مجازي از جهت موضوع، انگيزه بزهكار، اهميت و آثار رفتار ارتكابي يكسان نيستند اما از اين جهت كه تمام رفتارهاي بزهكارانه به نوعي امنيت را در اين فضا خدشه دار مي سازد با رفتارهاي بزهكارانه در فضاي حقيقي اشتراك دارند. برخي رفتارهاي بزهكارانه در فضاي مجازي نيز به طور مستقيم امنيت يك كشور، زيرساختهاي حياتي يا اطلاعات حساس آن را هدف گرفته است. بنابراين علاوه بر ضرورت تقنين در مقابله با تهديدات سايبري، نهادهاي اجرايي كشور به ويژه پليس در راستاي تطبيق و اجراي سياست جنايي اتخاذ شده از سوي قوه مقننه براي پاسخدهي مناسب به اين رفتارها و تامين امنيت آن نيازمند سياستگذاري هستند كه چالش هاي پيشرو در اين زمينه نيازمند بررسي و تبيين است. روش: روش اين تحقيق از نظر جمع آوري دادهها اسنادي با استفاده از منابع مكتوب كتابخانهاي و نشريات الكترونيكي بوده و از نظر هدف كاربردي و از نظر نوع تحقيق نيز توصيفي - تحليلي است. يافته ها و نتيجه گيري: هر چند سياستهاي تقنيني در حوزه امنيت فضاي مجازي تا حدودي جرايم و پاسخهاي كيفري را تبيين نموده و متناسب با آن سياست قضايي نيز شكل گرفته اما بسياري از تدابير كنشي نيازمند سياستگذاري و تعيين وظايف براي نهادهاي اجرايي است. از طرفي موانع عقيدتي و ايدئولوژيك، ابهام در معيارهاي حاكم بر سياستگذاري، ضعف نهادهاي اجرايي و دسترسي هاي فني ، عدم تمايل بخش هاي خصوصي و عمومي به مشاركت با پليس ، محدوديت هاي ساختاري و عدم توازن در بهرهگيري از فناوريها مانع از شكل گيري يك رويكرد هماهنگ و فراگير براي مقابله با تهديدات سايبري شده است.