نيازهاي آموزشي والدين دانش‌آموزان دورۀ ابتدايي در حوزه تربيت اجتماعي

Educational Needs in Social Education for Parents with Elementary School Children

اين مطالعه با هدف شناسايي نيازهاي آموزشي والدين دانش‌آموزان دورۀ ابتدايي در حوزه تربيت اجتماعي انجام شده است. روش پژوهش تركيبي و از نوع اكتشافي است و در بخش كيفي از نوع تحليل محتواي كيفي استقرايي است. در اين مرحله نمونه مورد نظر از ميان صاحب‌نظران و كارشناسان موضوعي و به روش هدفمند انتخاب شده است. ابزار مورد استفاده مصاحبه باز بوده كه تا دستيابي به مرحله اشباع انجام شده است. در بخش كمّي، اين مطالعه از نوع پيمايشي و از نظر هدف، از نوع پژوهش كاربردي مي‌باشد. درمجموع 300 مدير، 1800 معلم و 3600 ولي دانش آموز از ده استان نمونه اين پژوهش بودند كه به روش نمونه‌گيري خوشه اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه محقق‌ساخته بود كه بر اساس نتايج حاصل از بخش كيفي با كسب روايي و محاسبه پايايي پرسشنامه (0/97) ميان نمونه آماري اجرا شد. دراين مطالعه ابعاد و نشانگرهاي تربيت اجتماعي شناسايي شده است. يافته‌ها نشان مي‌دهند كه پاسخگويان همۀ گويه­‌ها، نشانگرها و ابعاد را در حد زياد و خيلي زياد مورد نياز دانسته‌اند. اولويت‌بندي نيازها از ديدگاه مديران و معلمان يكسان بوده، اما ميان نظرات مديران و والدين و نظرات معلمان و والدين تفاوت معنادار وجود دارد. اولويت نيازها از ديدگاه مديران و معلمان به ترتيب 1. مهارتهاي ميان - فردي 2. مهارتهاي شهروندي،3. مهارتهاي فردي و 4. شناخت ويژگيهاي كودكان است.

Parents, especially those who have elementary school age children, need to know about their children’s social education and any program aimed at improving this knowledge requires an initial needs assessment. To this end, initially a group of experts were interviewed and then a sample of 300 principals, 1800 teachers, and 3600 parents in 10 provinces was given a questionnaire based on the data collected in the first part of the study. Results show that respondents expressed extreme need to know all areas of knowledge in question. Both teachers and principals prioritized the identified needs similarly, yet differently from that done by parents. Nevertheless, teachers and principals indicated that priority should be given to information on interpersonal skills, civic skills, personal skills, and recognizing children’s characteristics.