تغييرات ساختاري و نابرابري درآمدي در استانهاي كشور ايران

Structural Changes and Income Inequality in Iran's Provinces

هماهنگي بين اهداف برنامه ­هاي توسعه در سطح كشور و در سطح مناطق بسيار مهم است. كاهش سطح اختلاف منطقه‌اي در موضوعات مختلف و دستيابي به اهداف توسعه متعادل و پايدار ملي، همگي در گرو حل معضلات و موانع ريشه‌اي تحقق مديريت و برنامه‌ريزي منطقه‌اي است. هدف اين مقاله برآورد اثرات تغييرات‌ ساختاري توليد بر نابرابري درآمدي در بين استان‌هاي ايران است. براي انجام تحقيق، تغييرات سهم ارزش افزوده بخش­ هاي اقتصادي شامل كشاورزي، صنعت و خدمات در دوره 1379-1393 مورد بررسي قرار گرفت و فاصله درآمد سرانه هر استان با ميانگين كشوري به عنوان نابرابري درآمدي مورد توجه قرار گرفت. نتايج برآورد مدل‌هاي‌ رگرسيوني داده‌هاي تابلويي به روش اثرات ثابت نشان مي­ دهد كه: الف- با كاهش يك درصدي در سهم بخش كشاورزي و انتقال آن به بخش صنعت با فرض ثابت بودن سهم بخش خدمات، نابرابري درآمدي در بين استان‌هاي كشور به ميزان 42/1 درصد افزايش پيدا مي­ كند ولي با انتقال به بخش خدمات با فرض ثابت بودن سهم بخش صنعت، اين نابرابري بدون تغيير باقي مانده است. ب- با كاهش يك درصدي در سهم بخش صنعت و انتقال آن به بخش كشاورزي و يا به بخش خدمات (با فرض ثابت بودن سهم بخش ديگر) نابرابري درآمدي بين استان­ها به ترتيب 47/1 و 86/1 درصد كاهش پيدا مي ­كند. ج- با كاهش يك درصدي در سهم بخش خدمات و انتقال آن به بخش صنعت با فرض ثابت بودن سهم بخش كشاورزي نابرابري درآمدي در بين استان‌هاي كشور به ميزان 8/1 درصد افزايش پيدا مي ­كند ولي با انتقال به بخش كشاورزي با فرض ثابت بودن سهم بخش صنعت، اين نابرابري تغييري پيدا نمي­كند.

The consistency between the national development goals and the provincial development goals is highly important. The objective of this paper is to estimate the impact of production structural changes on income inequality among Iranian provinces. The research used the change of share of production sectors during years of 2000-2014 as the structural change. Meanwhile, the difference between each province's per capita income and the national per capita income was utilized as income gap among provinces. Through using a panel data regression the findings of research are as follows: By reducing the 1% share of the agricultural sector and transferring it to the industrial sector, assuming a stable service sector share, income inequality in the provinces of the country will increase by 1.42%, but with the transition to the service sector, with the assumption of a fixed share of the industry sector, this inequality remains unchanged. With a 1% reduction in the share of the industrial sector and its transfer to the agricultural sector or the service sector (assuming the share of the other part is assumed), income inequality between the provinces decreases 1.47 and 1.86%, respectively. With a one percent reduction in the share of the services sector and its transfer to the industrial sector, with the assumption of a steady share of the agricultural sector, income inequality in the provinces will increase by 1.8%, but with the transition to the service sector, with the assumption of a fixed share of the industry sector, this inequality remains unchanged.