شناخت مثبت نگر: ارتباط بين صفات ارجاعي مثبت و منفي به خود و مثبت نگري

Positive cognition: The Relationship between positive and negative self-reference traits and positivity

پژوهش حاضر با هدف بررسي ارتباط بين صفات ارجاعيِ مثبت و منفي به خود و مؤلفه‌هاي مثبت‌نگري انجام شد. روش پژوهش توصيفي و از نوع مطالعات همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل تمامي دانشجويان كارشناسي و كارشناسي ارشد دانشگاه شهيد بهشتي بود كه تعداد 187نفر (82پسر و 105دختر) به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه شادكامي آكسفورد، مقياس اميدِ اسنايدر، پرسشنامه جهت‌گيري زندگي و سياهه صفات ارجاعي به خود بود. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين شادكامي و اميد به زندگيِ افرادِ با صفاتِ مثبتِ ارجاع به خود، رابطه مثبتِ معنادار و با صفات منفيِ ارجاع به خود، رابطه منفي معنادار وجود داشت؛ اما بين ميزان خوش‌بيني با صفات مثبت و منفيِ ارجاع به خود، رابطه معناداري يافت نشد. همچنين بين صفات مثبتِ ارجاع به خود با صفات منفيِ ارجاع به خود، رابطه منفيِ معنادار به دست آمد. از طرفي ديگر نتايج تحليل رگرسيون چندگانه نشان داد كه شادكامي و اميد، تبيين‌كننده‌هاي معناداري براي صفات مثبت ارجاع به خود بودند و براي صفات منفي ارجاع به خود تنها متغير اميد با ميزان تبيين‌كننده منفي معناداري بود. به نظر مي‌رسد، پردازش اطلاعات مثبت و منفي كه به خود مربوط مي‌شوند تحت تأثير ميزان مثبت‌نگري افراد است. چهارچوب خودارزيابي، روش مناسبي براي اجرا در پژوهش‌هاي روان‌شناسي مثبت است

The aim of present study was to investigate the relationship between positive and negative self-reference traits and positivity components. The study was descriptive and correlational research. The Statistical population included all undergraduate and postgraduate students at Shahid Beheshti University that 187 students (82 boys and 105 girls) were selected by convenience sampling. Research tools consisted of Oxford Happiness Questionnaire, Snyder hope scale, life orientation questionnaire and checklist the self-reference traits. The results showed that there was a significant correlation between happiness and life expectancy with positive and negative traits of self-reference. Optimism was not associated with positive and negative traits of self-reference. Also, positive traits of self-reference were negatively associated with negative traits of self-reference. On the other hand, the results of multiple regression analysis showed that happiness and hope were predictors of positive traits of self-reference. Also, negative traits of self-reference were predicted by hope. It seems that processing negative and positive information related to the self were influenced by happiness and positive life expectancy. Self-Reference paradigm was an appropriate approach for conducting researches in positive psychology research.