شوهد ژئومورفولوژيكي در سن سنجي زمين لغزه بزرگ سيمره (كبيركوه)زاگرس،جنوب غربي ايران

زمين لغزه سيمره (كبيركوه) يكي از بزرگترين لغزشهاي دنياست كه از ديرباز توجه بسياري از دانشمندان داخلي و خارجي را به خود جلب كرده است. در تعيين علت وقوع و زمان آن بين دانشمندان مختلف، اختلاف نظر وجود دارد. در اين مقاله ضمن بررسي وضعيت مكاني و ويژگيهاي ديناميكي و ژئومورفولوژيكي، فرضيه هايي براي چگونگي وقوع و زمان آن ارائه و به آزمون گذاشته شده اند. نظريات دانشمندان مختلف داخلي و خارجي نيز مورد بحث قرار گرفته و سپس با استفاده از داده هاي هيدرو - اقليمي و محاسبات ديناميك لغزش، مشخصات عمومي و جزيي لغزش سيمره ارائه شده است. داده هاي حاصل از شواهد ژئومورفولوژيكي همچون نرخ گسترش شبكه آبهاي سطحي روي لايه زيرين يا سطح لغزش، چگونگي گسترش رگوليت، ميزان وقوع فرايندهاي انحلالي (ايجاد لاپيه، حفره ها، درزها و شكافها) در سنگهاي آهكي ريزشي، گردواري اندك در دانه ها و قطعات لغزش يافته، گسترش جزيي افقهاي خاك در پهنه ريزش و محدوديت نهشته گذاريهاي رود سيمره بر كناره هاي منطقه لغزش سبب شده است كه سن زمين لغزه سيمره، جديد تشخيص داده شود. همچنين در تأييد اين مطلب، بررسي اسناد و مدارك تاريخي نيز زمان وقوع لغزش را در سال 872 م.، مطابق با 258 ه.ق، نشان داده است. به اين ترتيب نظريه هايي كه درباره وقوع آن در حدود 10000سال قبل عنوان شده بود، رد شد. لغزش سيمره به هنگام وقوع با صداي عظيم همراه بوده و سبب ايجاد لرزش در منطقه و نواحي دوردست شده است. به همين علت برخي محرك وقوع آن را زمين لرزه دانسته اند. اين مقاله به بحث و بررسي لرزه خيزي منطقه مورد نظر مي پردازد و نتيجه گرفته مي شود كه وقوع لغزش عظيم سيمره باعث ايجاد زمين لرزه شده است نه برعكس.