اثربخشي مداخلۀ مبتني بر تئوري انتخاب و واقعيت درماني بر رضايت زناشويي (پژوهش مورد منفرد)

Explore the impact of choice theory and reality therapy interventions on couples` marital satisfaction

پژوهش حاضر با هدف "تعيين اثربخشي مداخلۀ مبتني بر تئوري انتخاب و واقعيت درماني بر رضايت زناشويي زوجين" انجام شد. در اين پژوهش، از روش پژوهشي مورد منفرد با طرح AB استفاده شده است. بدين منظور تعداد 2 زوج (4 نفر) به روش نمونه­ گيري هدفمند انتخاب شدند و براي هر زوج 8 جلسه آموزش مفاهيم تئوري انتخاب و واقعيت درماني ارائه گرديد. ابزار مورد استفاده پرسشنامه زوجي اينريچ (السون، 1989) براي ارزيابي رضايت زناشويي زوج­ها بود. يافته­ هاي پژوهش طي تحليل ديداري نمودار داده ­ها بر اساس شاخص­ هاي تحليل ديداري و آمار توصيفي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج تحقيق، اثربخش بودن مداخلۀ مبتني بر تئوري انتخاب و واقعيت درماني بر رضايت زناشويي را در هر دو زوج در طول جلسات مداخله و پيگيري نشان داد و نشان دهندۀ اين بود كه روند اثربخشي مداخله در زنان و مردان تقريبا يكسان است و در هر دو جنس تغيير روند صعودي، در متغير رضايت زناشويي در طي مداخله و پيگيري نسبت به خط پايه نشان داده مي­ شود. اما از نظر ميزان پيشرفت، مردان در رضايت، رشد بهتري را نشان داده ­اند.

The aim of this study is to explore the impact of choice theory and reality therapy interventions on couples` marital satisfaction. This study applied the single - subject method with AB design. The participants of the study were two couples who were selected as a purposeful sample to participate at the intervention program of 8 sessions of training of choice theory and reality therapy. In order to assess marital satisfaction, “Enrich Couple Scale” (Olson, 1989) was used in this study. The data was analyzed with effect size and visual analysis. The result shows the significant impact of choice theory training and reality therapy on marital satisfaction and its domains during sessions and follow-up sessions. Finding indicates that the change was increasingly developed in both men and women, but the process effect is observed in satisfaction more for men compared to their spouses.