اثربخشي قصه درماني بر بهبود مهارت هاي ارتباطي و تعاملات اجتماعي كودكان مبتلا به اوتيسم

The effectiveness of Narrative Therapy on improvement of communication and social Interaction of children with autism

مهارت‌هاي ارتباطي و تعاملات اجتماعي، نقش انكارناپذيري در كيفيت زندگي و سلامت روان‌شناختي اجتماعي، معنوي و جسماني دارد. ارتقاي اين مهارت‌ها از مهم‌ترين دغدغه‌هاي والدين و مربيان است. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي قصه درماني بر بهبود مهارت‌هاي ارتباطي و تعاملات اجتماعي كودكان مبتلا به اوتيسم صورت‌بندي شد. طرح پژوهش از نوع شبه آزمايشي و شامل يك پيش ­آزمون و پس‌ آزمون بود كه در هر دو گروه آزمايش و گروه گواه انجام شد. از بين كودكان واجد شرايط، 20 نفر از كودكان مبتلا به اوتيسم با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس، به عنوان نمونه مورد پژوهش انتخاب شدند و به طور تصادفي به دو گروه كنترل و آزمايش انتساب گرديدند و سپس گروه آزمايش در طول سه هفته آموزش ‌ديد. در اين پژوهش از مقياس درجه‌بندي كودكي اوتيسم (GARS) به عنوان ابزا‌ري براي سنجش بهبودي كودكان استفاده‌ شد و ‌داده‌هاي جمع‌آوري‌شده، با استفاده از كوواريانس مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان‌ داد كه روش قصه‌‌‌‌درماني به‌طور معناداري در سطح‌ P<0/05 در كاهش علائم اوتيسم، بهبود مهارت‌هاي ارتباطي و تعاملات اجتماعي كودكان داراي اوتيسم مؤثر است. البته اين روش در بهبود رفتارهاي كليشه‌اي و تكراري كودكان تأثير معناداري نداشت. با توجه به مزاياي اين مداخله در درمان و اهميت افزايش جلسات قصه‌ درماني براي كودكان مبتلا به اوتيسم، توصيه‌ مي‌شود اين روش‌ درماني در كنار‌ روش‌هاي مرسوم به جامعه اوتيسم به خصوص مادران ارائه ‌شود.

The study designed to evaluate the effectiveness of Narrative Therapy on improvement of Verbal Skills and social communication of children with autism.Research design was quasi-experimental that included a pretest and posttest that was conducted on both the experimental group, and control group. 20 children with autism were recruited through Simple random sampling and randomly assigned to control and experimental groups.The experimental group was trained during three weeks. Childhood Autism Rating Scale (GARS) were used as the instruments for measuring improvement of children’s autistic features. and the data collected from pre-test and post-test were analyzed by use of covariance. Results showed that Narrative Therapy was significantly effective in decreasing symptoms of autism. Also, in speech/language, communication and sociability subtests significant result was observed (P<0.05(whereas in Stereotyped and repetitive Behavior subtests there were not any statistically significant results. According to benefits of this intervention in treatment and importance of increasing Narrative Therapy sessions for children with autism, it is recommended this therapy method in conjunction with conventional methods to be offered to Society of Autism.