عنوان مقاله :
مقايسه مقاومت آنتيبيوتيكي و فراواني ژنهاي حدت در اشريشيا كليهاي ادراري و مدفوعي افراد مبتلا به عفونت دستگاه ادراري
عنوان فرعي :
Comparison of Antibiotic Resistance and Frequency of Virulence Genes in Urinary and Fecal Escherichia coli in Patients with Urinary Tract Infection
پديد آورنده :
بهادري مريم
پديد آورندگان :
معتمدی فر محمد نويسنده مركز تحقیقات HIV/ ایدز شیراز، بنیاد سلامت، دانشگاه علوم پزشكی شیراز، شیراز، ایران Motamedifar M , درخشنده عبدالله نويسنده , معتمدی بروجنی آذر نويسنده گروه پاتوبیولوژی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران Motamedi Borujeni A , علي نژاد محسن نويسنده , نظیری زهرا نويسنده گروه پاتوبیولوژی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران Nazari Z
كليدواژه :
اشريشيا كلي مولد عفونت ادراري , ژنهاي حدت , مقاومت آنتيبيوتيكي , Escherichia coli Causing Urinary Tract Infection , antibiotic , Normal E.coli , اشريشيا كلي فلور نرمال
چكيده فارسي :
زمینه و هدف: عفونتهای دستگاه ادراری یكی از مهمترین عفونتهای باكتریایی هستند و شایعترین عامل این عفونتها باكتری اشریشیا كلی میباشد. با توجه به اهمیت اشریشیا كلیهای فلور طبیعی دستگاه گوارش در ایجاد عفونت ادراری، مطالعه حاضر به منظور مقایسه اشریشیا كلیهای عامل عفونت دستگاه ادرای با اشریشیا كلیهای غالب فلور طبیعی دستگاه گوارش براساس مقاومت آنتیبیوتیكی و برخی ژنهای حدت انجام گرفت.
روش بررسی: برای انجام این مطالعه توصیفی پس از اخذ رضایتنامه، از 30 خانم مبتلا به عفونت دستگاه ادراری نمونه ادراری و مدفوعی جمعآوری شد و پس از كشت و تأیید بیوشیمیایی سه پرگنه به صورت تصادفی از قسمتهای مختلف هر پلیت(نمونه مدفوع و ادرار هر فرد) برای بررسی انتخاب شدند. فراوانی ژنهای hlyDوcnf1 با استفاده از روش PCR تعیین شد و بررسی فنوتیپی مقاومت آنتیبیوتیكی جدایهها با استفاده از دیسكهای آنتیبیوتیكی انجام گرفت. تحلیل دادهها با استفاده از روش آماری توصیفی و آزمون مربع كای انجام گرفت.
یافتهها: به طور كلی90 جدایه ادراری و90 جدایه مدفوعی از نمونههای به دست آمده جداسازی شد. با مقایسه نتایج به دست آمده بین جدایههای ادراری و مدفوعی مشاهده شد كه میزان شیوع ژنهای حدت بررسی شده در بین جدایههای ادراری نسبت به جدایههای مدفوعی بیشتر است(05/0p<). بیشترین مقاومت در فلور غالب مدفوع و ادرار نسبت به آنتیبیوتیكهای تریمتوپریمـ سولفامتوكسازول و جنتامایسیـــن دیده شد. در جدایــــههای ادراری بیشتریــــن حساسیت به آنتیبیوتیك سیپروفلوكساسین(2/32 درصد) نشان داده شد. در گروههای اشریشیا كلی ادراری و مدفوعی به ترتیب 7/37 درصد و 6/46 درصد از جدایهها مقاوم به سه آنتیبیوتیك و بیشتر بودند. در 9 بیمار از 30 بیمار بررسی شده، مقاومت آنتیبیوتیكی و ژنهای حدت دارای الگوی یكسان بودند.
نتیجهگیری: احتمالاً فلور غالب مدفوع عامل عفونت نیست بلكه جدایههایی كه ژن حدت بیشتر دارند در ایجاد عفونت مؤثر هستند. با توجه به بیشتر بودن مقاومت نسبت به آنتیبیوتیكهای تریمتوپریم ـ سولفامتوكسازول و جنتامایسین در هر دو گروه بررسی شده، احتمالاً فلور مدفوع میتواند در انتقال ژن مقاومت آنتیبیوتیكی به ادرار نقش داشته باشد.
چكيده لاتين :
Abstract
Background & Aim: Urinary tract infections are one of the most important bacterial infections, and the most common cause of these infections is E.coli. Considering the importance of E.coli in the development of urinary tract infection in the gastrointestinal tract, the present study was conducted to compare the E.coli causative agent of E.coli infection with E.coli dominating the natural flora of the gastrointestinal tract on the basis of antibiotic resistance and some acute genes.
Methods: For this descriptive study, 30 women with urinary tract and urinary tract infections were collected from the 30 patients. After colonization and confirmation, three colonies were randomly selected from different parts of each plate (fecal samples and each individual sample) were selected for review. The frequency of hly D and cnf1 genes were determined by PCR method and a phenotypic study of antibiotic resistance of isolates were performed using antibiotic disks. Data were analyzed using descriptive statistics and Chi-square test.
Results: Generally 90 isolates of urine and 90 fecal isolates were isolated from the samples. Comparison of the results of urine and fecal isolates showed that the prevalence of examined genes in urine strains was higher than that of fecal isolates (p <0.05). The highest resistance to stool and urinary flora was observed with trimethoprim sulfamethoxazole and gentamicin antibiotics. The highest susceptibility to ciprofloxacin antibiotic (32.2%) was found in urine isolates. In uric acid and fecal Escherichia coli, 37.7% and 46.6% of isolates were resistant to three antibiotics and more. In 9 out of 30 patients, antibiotic resistance and acute genes had the same pattern.
Conclusion: Most fecal flora is not an infectious agent, but isolates with higher genetic parameters are effective in causing infection. Considering the greater resistance to trimethoprim sulfamethoxazole and gentamicin antibiotics in both groups, fecal flora may be involved in transferring the gene to antibiotic resistance to urine.
عنوان نشريه :
ارمغان دانش
عنوان نشريه :
ارمغان دانش