بررسي اثربخشي روان درماني گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد بر باورهاي ارتباطي و رضايت زناشويي زنان ناسازگار

هدف: اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي روان درماني گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) بر باورهاي ارتباطي و رضايت زناشويي زنان ناسازگار مراجعه كننده به مركز مشاوره دانشگاه حكيم سبزواري انجام گرفت. روش: اين پژوهش از نوع مطالعات نيمه آزمايشي با پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل نابرابر بود. جامعه مورد مطالعه اين پژوهش، كليه زنان ناسازگار مراجعه كننده به مركز مشاوره دانشگاه حكيم سبزواري در سال 1393 بود. نمونه اين پژوهش شامل 30 زن ناسازگار بود كه به صورت نمونه گيري هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15نفر) به صورت تصادفي جايگزين شدند. اعضاي گروه آزمايش به مدت 8 جلسه 90 دقيقه اي تحت روان درماني گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد قرار گرفتند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي رضايت زناشويي انريچ (47 سوالي) و باورهاي ارتباطي ( RBI) اپستين و ايدلسون (1981) استفاده شد. داده هاي پژوهش به روش تحليل كواريانس چند متغيره مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: يافته ها نشان داد كه روان درماني گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد بر باورهاي ارتباطي و رضايت زناشويي زنان ناسازگار مؤثر بوده و زنان ناسازگار گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل در پس آزمون به طور معناداري در مولفه هاي باورهاي ارتباطي ( 0/001> F= 213/12 , P ) و رضايت زناشويي ( 0/001> F= 71/19 , P ) بهبود پيدا كرده بودند. نتيجه گيري: با توجه به اين يافته مي توان نتيجه گرفت كه روان درماني گروه مبتني بر پذيرش و تعهد بر باورهاي ارتباطي و رضايت زناشويي زنان ناسازگار تاثير معناداري دارد.