پيش بيني افت تحصيلي براساس ميزان استفاده از شبكه هاي اجتماعي مجازي و احساس ارزش شخصي

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه ميزان استفاده از شبكه هاي اجتماعي مجازي با عزت نفس و افت تحصيلي دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه مدارس غيرانتفاعي شهرستان گرگان انجام گرفت. روش: روش پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوره اول مدارس غيرانتفاعي شهرستان گرگان در سال 1395 بود، كه تعداد آن ها حدود 1243 نفر مي شد. روش نمونه گيري از نوع تصادفي خوشه اي و حجم نمونه 293 نفر بود. ابزارهاي گردآوري اطلاعات شامل پرسشنامه هاي شبكه هاي اجتماعي مجازي (1394) و عزت نفس روزنبرگ (1965) و افت تحصيلي كاووسي (1382) بود. از آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره براي تجزيه وتحليل داده ها استفاده شد. يافته ها: نتايج پژوهش حاضر نشان داد بين ميزان استفاده از شبكه هاي اجتماعي مجازي با احساس ارزش شخصي رابطه منفي و معناداري وجود داشته و بين استفاده از شبكه هاي اجتماعي مجازي با افت تحصيلي رابطه منفي وجود دارد ( 0/05>P). همچنين متغير احساس ارزش شخصي و ميزان استفاده از شبكه هاي اجتماعي مجازي قادر به پيش بيني افت تحصيلي در دانش آموزان بود. بحث و نتيجه گيري: مدارس و خانواده ها با مديريت مناسب بر كميت و كيفيت استفاده از شبكه هاي مجازي ميتوانند در ارتقاء احساس ارزشمندي فرزندان و كاهش افت تحصيلي آنان موثر واقع شوند