اثربخشي آموزش ابراز وجود فرهنگ محور بر عزت نفس فرزندان طلاق

هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي آموزش ابراز وجود فرهنگ محور بر عزت نفس فرزندان طلاق بود. روش: طرح پژوهش آزمايشي، از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري اين پژوهش را فرزندان خانواده هاي طلاق ساكن در مراكز بهزيستي شهر تهران در سال 1395 تشكيل مي داد. حجم نمونه شامل 30 نوجوان ساكن در يكي از مراكز بهزيستي با نمونه گيري از طريق فراخوان در محل و بصورت تصادفي از بين 47 داوطلب انتخاب شده بود و سپس در دو گروه آزمايش و گواه (هر گروه 15 نفر) جايگزين شده بودند. ميزان عزت نفس شركت كنندگان در اين پژوهش توسط پرسشنامه عزت نفس كوپر اسميت در پيش آزمون و پس آزمون سنجيده شد. گروه آزمايش در 8 جلسه ي آموزش ابراز وجود فرهنگ محور شركت نمودند در حالي كه گروه كنترل آموزشي در آن دوره دريافت نكردند. يافته ها: اجراي تحليل كوواريانس بر روي داده ها نشان داد كه جلسات آموزشي تأثير معناداري بر عزت نفس گروه آزمايش داشته است (0/05>p). نتيجه گيري: به طور كلي نتايج پژوهش نشان داد كه آموزش ابراز وجود فرهنگ محور يك روش مداخله اي مناسب براي بهبود عزت نفس در نوجوانان طلاق است