ارزيابي مدل افسردگي و رضايت زناشويي زنان براساس طرحواره هاي ناسازگار اوليه و سبك هاي مقابله اي شوهران مبتلا به مواد افيوني

هدف: اين پژوهش به دنبال پاسخ به اين سؤال بود كه چرا زنان همسران معتاد به افسردگي مبتلا مي شوند و رضايت زناشويي شان كاهش پيدا مي كند، كه بر اين اساس از دو متغير طرحواره هاي ناسازگار اوليه و سبك هاي مقابله اي شوهرانشان براي پاسخ به اين سؤال استفاده شد. روش: اين پژوهش همبستگي از نوع تحليل معادلات ساختاري بود. 199 زوج (398 نفر) مراجعه كننده به مراكز دولتي و خصوصي ترك اعتياد شهرستان تربت حيدريه به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند، و پرسشنامه هاي طرحواره هاي ناسازگار اوليه (YSQ)، سبك هاي مقابله اي (CISS)، رضايت زناشويي و افسردگي بك (13-BDI) را تكميل نمودند. ارزيابي مدل با استفاده از تحليل معادلات ساختاري انجام گرفت. يافته ها: مدل نهايي با حذف چند مسير نشان داد كه از برازش خوبي با داده ها برخوردار است. ضرايب مسير مستقيم بين متغيرهاي طرحواره هاي ناسازگار اوليه شوهران با سبك مقابله اي هيجان - مدار شوهران، طرحواره هاي ناسازگار اوليه شوهران با رضايت زناشويي همسران، طرحواره هاي ناسازگار اوليه شوهران با افسردگي همسران، سبك مقابله اي اجتناب - مدار شوهران با رضايت زناشويي همسران و سبك مقابله اي هيجان - (0/05>p). أما ضرايب مسير بين متغيرهاي طرحواره هاي ناسازگار اوليه شوهران با سبك مقابله اي اجتناب- مدار آن ها، سبك مقابله اي هيجان - مدار شوهران با افسردگي همسران و سبك مقابله اي اجتناب- مدار شوهران با افسردگي همسران معنادار نشدند (0/05