مقايسه اثربخشي زوج درماني شناختي - رفتاري حضوري و مجازي بر اختلال استرس پس از سانحه در روابط فرازناشويي

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشي زوج درماني شناختي - رفتاري حضوري و مجازي بر اختلال استرس پس از سانحه در روابط فرازناشويي صورت گرفت. روش: روش پژوهش نيمه آزمايشي با اجراي پيش آزمون و پس آزمون بود كه از بين كليه زوج هاي درگير با مسأله خيانت زناشويي (زن خيانت ديده) مراجعه كننده به يكي از مراكز مشاوره و وران درماني شهر قزوين، 36 زوج كه ملاك هاي ورود به جلسات درماني را داشتند به صورت در دسترس انتخاب شدند و به شيوهي جايگزيني تصادفي در سه گروه 12 نفري، كه دو گروه آزمايش و يك گروه گواه بودند جايگزين شدند. آزمودني هاي گروه زوج درماني شناختي- رفتاري حضوري و مجازي هركدام، 12 جلسه 1/5 ساعته زوج درماني شناختي رفتاري دريافت نمودند و گروه گواه هيچگونه مداخله اي دريافت ننمود. ابزار جمع آوري داده ها شامل مقياس اختلال استرس پس از سانحه مي سي سي پي اشل بود. داده ها با استفاده از تحليل كواريانس چند متغيري، تجزيه و تحليل شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه بين زوج هاي گروه هاي آزمايش و كنترل در متغير وابسته ، علائم استرس پس از سانحه تفاوت معناداري وجود دارد ( 0/05>p). همچنين نتايج نشان داد كه با وجود اثر معنادار هر دو روش، روش حضوري ، موفق تر عمل كرده است. نتيجه گيري: از نتايج پژوهش مي توان در راستاي مداخله درماني شناختي- رفتاري به هر دو صورت حضوري و مجازي براي زوج هاي درگير با اختلال استرس پس از سانحه ناشي از روابط فرازناشويي استفاده نمود.