تحليل توزيع خدمات عمومي شهر شيراز با مدل‌هاي خودهمبستگي فضايي در نرم‌افزار ArcGIS و Geoda

داده­ هاي فضايي در فضا توزيع يكنواختي ندارند و تكنيك ­ها و تحليل­ هاي منحصر به فرد خود را مي­ طلبند. از اين رو، مدل­هاي گوناگوني در زمينه، زمين آمار به وجود آمده ­اند. از آنجا كه بررسي و تحليل توزيع خدمات عمومي شهر به صورت همگن در فضا توزيع نشده ­اند بنابراين يكي از اساسي­ ترين عناصر ارتقاء دهنده كيفيت محيط شهري دسترسي مناسب به خدمات است و يك عامل ضروري براي توفيق پايداري محيط شهري تلقي مي­ شود. در چنين شرايطي مدل­هاي جديد تحليل فضايي از جمله تحليل حريم و تكنيك­هاي خودهمبستگي فضايي توانسته ­اند، مسأله­ ي دسترسي به خدمات شهري را نه تنها براي يك نوع خدمت خاص بلكه براي تعداد زيادي از خدمات تحليل نمايند و چگونگي پراكنش فضايي خدمات (تمركز و تفرق) و دسترسي شهروندان و در نهايت عدالت فضايي شهري را تبيين نمايند. روش تحقيق حاضر توصيفي – تحليلي و مبتني بر مطالعات كتابخانه ­اي، اسنادي و بررسي ­هاي ميداني در سطح شهر شيراز است. با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي و نرم ­افزار Geoda و شاخص موران و آماره عمومي G و شاخص دو متغيره موران به تجزيه و تحليل اطلاعات پرداخته شد. نتايج نشان مي­دهد كه خدمات متناسب با جمعيت در مناطق شهري شيراز توزيع شده ­اند، اما دسترسي شهروندان به خدمات عمومي شهري برابر نيست و از مدل مركز پيرامون تبعيت مي­ كنند. نواحي مركز شهر از دسترسي مطلوبي به خدمات برخوردارند و نواحي پيراموني از دسترسي ضعيفي برخوردار هستند.