پيش بيني تغييرات تعلل ورزي تحصيلي بر اساس خودكارآمدي دانشگاهي و رضايت از زندگي

تعلل ورزي يكي از ويژگي هايي كه عموما به عنوان يكي از تجارب دانشگاهي و عاملي آسيب زا براي دانشجويان محسوب مي شود. هدف پژوهش حاضر پيش بيني تغييرات تعلل ورزي تحصيلي براساس خودكارآمدي دانشگاهي و رضايت از زندگي بود. به همين منظور 302 نفر از دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه تبريز كه با استفاده از فرمول كوكران تعيين شده بودند به روش نمونه گيري تصادفي مشخص شدند و مقياس هاي تعلل ورزي تحصيلي، خودكارآمدي دانشگاهي و رضايت از زندگي را تكميل كردند. داده هاي به دست آمده با استفاده از رگرسيون چندگانه تحليل شدند. نتايج تحليل نشان داد كه خودكارآمدي تحصيلي و رضايت از زندگي به صورت منفي پيش بيني كننده تعلل ورزي تحصيلي هستند. خودكارآمدي تحصيلي و رضايت از زندگي ٪20 از واريانس مشترك تعلل ورزي را پيش بيني مي كنند، به اين معني كه دانشجوياني كه از خودكارآمدي تحصيلي و رضايت از زندگي برخوردارند، از تعلل ورزي تحصيلي كمتري برخوردارند. نتايج پژوهش حاضر نشان ميدهد كه تقويت خودكارآمدي و بهبود رضايت از زندگي تأثير بسزايي در كاهش تعلل ورزي دارد