نقش تعديل كننده ناگويي هيجاني در رابطه بين سبك هاي دلبستگي و شدت اختلال هاي مصرف مواد

نقص و نارسايي در مكانيسم هاي تنظيم عواطف و هيجان ها، سيستم هاي پردازشي را تحت تأثير قرار داده مشكلات جدي سلامت و اختلال هاي روانشناختي مي گردند. پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش تعديل كننده ناگويي هيجاني در رابطه بين سبك هاي دلبستگي و شدت اختلال هاي مصرف مواد انجام شد. در اين راستا، صدو بيست و دو بيمار مرد مبتلا به اختلال هاي مصرف مواد در اين پژوهش شركت كردند. از شركت كنندگان خواسته شد مقياس سبك هاي دلبستگي بزرگسال (AAI)، مقياس ناگويي هيجاني تورنتو (20-TAS) و شاخص شدت اعتياد (ASI) را تكميل كنند. داده هاي پژوهش با استفاده از روش هاي توصيفي آماري و تحليل رگرسيون چندمتغيره سلسله مراتبي تعديلي مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج پژوهش نشان داد كه سبك دلبستگي ايمن با ناگويي هيجاني و شدت اختلال هاي مصرف مواد رابطه منفي داشت و سبك هاي دلبستگي ناايمن (اجتنابي و دوسوگرا) با ناگويي هيجاني و شدت اختلال هاي مصرف مواد رابطه مثبت داشتند. نتايج پژوهش همچنين نشان داد كه ناگويي هيجاني رابطه بين سبك هاي دلبستگي و شدت اختلال هاي مصرف مواد را تعديل مي كند. در نتيجه نقش تعديل كننده ناگويي هيجاني را مي توان بر حسب مكانيسم هاي متنوعي چون ايجاد فاصله از هيجان هاي منفي، خود درماني و تسهيل روابط كلامي و هيجاني تبيين نمود