مدل استرس شغلي در محيط هاي آموزشي - دانشگاهي

در دهه هاي اخير، موضوع استرس و آثار آن در سازمان يكي از مباحث اصلي مديريت رفتار سازماني را به خود اختصاص داده است. سالانه سرمايه هاي هنگفتي به علت فقدان سلامت جسماني - رواني كاركنان، كاهش كارايي آنان و ترك شغل و تغيير شغل به دليل استرس شغلي از دست مي رود. اين تحقيق به منظور بررسي عوامل ايجاد كننده استرس شغلي كاركنان و ارائه مدل استرس شغلي انجام گرفت. جامعه آماري تحقيق شامل كليه كاركنان دانشگاه تبريز به تعداد 918 نفر و حجم نمونه آماري به تعداد 273 نفر مي باشد. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بود. به منظور تقليل متغيرهاي اندازه گيري شده از روش تحليل عاملي استفاده گرديده؛ و تعداد 10 عامل ايجاد استرش شغلي مشخص شدند. بعد از شناسايي عوامل ايجاد كننده استرس شغلي، با استفاده از آزمون فريدمن ميزان اثرگذاري هر يك از عوامل بر أسترش شغلي افراد مورد مطالعه به شرح زير اولويت بندي گرديد: 1-عوامل سازماني 2- فرهنگ و بافت سازماني 3- خط مشي سازماني 4- فشار نقش ها 5- عوامل ساختاري 6- عدم امنيت شغلي مالي 7 ناپايداري 8- روابط بين فردي 9- شايستگي نقش و 10- تطبيق با شرايط شغلي