نقش راهبردهاي شناختي تنظيم هيجان و روان نژندگرايي و برونگرايي در نشانه هاي پانيك

هدف اين پژوهش، تعيين نقش راهبردهاي شناختي تنظيم هيجان و روان نژندگرايي و برونگرايي در نشانه هاي پانيك بود. اين پژوهش از نوع توصيفي- همبستگي بود كه در راستاي آن، 400 نفر از دانشجويان دانشگاه تبريز به شيوه خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه تنظيم شناختي هيجان (CERQ)، پرسشنامه شخصيتي نئو ( NEO- FFI ) و آزمون حساسيت اضطرابي (ASI) و براي تحليل داده از روش تحليل مسير استفاده شد. تحليل داده ها نشان داد كه راهبردهاي تمركز مجدد بر برنامه ريزي و ديدگاه گيري بواسطه برونگرايي به صورت منفي، تغييرات نشانه هاي پانيك را پيش بيني مي كنند. علاوه بر اين، راهبردهاي ملامت خود، نشخوارگري، فاجعه انگاري بواسطه روان نژند گرايي به صورت مثبت و راهبردهاي پذيرش، بازارزيابي مثبت، تمركز مجدد مثبت، تمركز مجدد بر برنامه ريزي و ديدگاه گيري به واسطه روان نژندگرايي به صورت منفي تغييرات نشانه هاي پانيك را پيش بيني مي كنند. اين يافته ها تلويحات عملي در مداخلات باليني داشته كه به صورت تفصيلي مورد بحث قرار گرفته است.