اثربخشي درمان تصويرسازي ذهني دستوري و باز پردازش بر كابوس هاي شبانه و افكار خودكشي دختران با سوء سابقه جنسي

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي درمان تصويرسازي ذهني دستوري و بازپردازش (IRRT) بر كابوس هاي شبانه و افكار خودكشي دختران با سوء سابقه جنسي انجام پذيرفته است. طرح اين پژوهش، دو گروهي با پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل مي باشد. ابزارهاي اين پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه افكار خودكشي بك، پرسشنامه شاخص شدت كابوس و روياهاي آشفته كراكوف و بسته درماني IRRT اسموكر. جهت انجام اين پژوهش، 18 نفر از دختران با سوء سابقه جنسي كه از كابوس هاي شبانه و افكار خودكشي بالا در رنج بودند، در دو گروه آزمايشي و كنترل جايگزين شدند پيش از مداخلات، پيش آزمون بعمل آمد. 6 جلسه روش IRRT به طور انفرادي بر روي اعضاي گروه آزمايشي اجرا در حالي كه اين امر درباره اعضاي گروه كنترل انجام نگرفت. پس از اجراي روش IRRT، مجددا كابوس هاي شبانه و افكار خودكشي هر دو گروه مورد اندازه گيري قرار گرفت. از تحليل كوواريانس براي تحليل داده ها استفاده شد. F محاسبه شده، در سطح 0/0001>P تفاوت معنادار را در كابوس هاي شبانه و افكار خودكشي هر دو گروه نشان داد. اين پژوهش در همگرايي با نتايج پژوهش هاي مشابه بيانگر اين واقعيت است، روش IRRT نقش مؤثري در كاهش كابوس هاي شبانه و افكار خودكشي دختران با سوءسابقه جنسي داشته است.