رابطه بين تفكر سازنده و مخرب با فعاليت دستگاه ايمني بدن

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه تفكر مخرب و سازنده با فعاليت دستگاه ايمني بدن انجام گرفت. روش پژوهش حاضر توصيفي - همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش كليه دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد اردبيل در سال 1392 بود كه تعداد آنها 12000 نفر برآورد شد. از بين اين جامعه آماري 315 نفر به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شد و آزمون تفكر مخرب و سازنده اپستاين و چك ليست محقق ساخته سنجش دستگاه ايمني بدن براي آنها اجرا شد. داده ها با استفاده از آزمون ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره تحليل شدند. نتايج نشان داد كه رابطه تفكر مخرب و سازنده با فعاليت دستگاه ايمني بدن از نظر آماري معنادار نيست و تغييرات تفكر 11 درصد فعاليت دستگاه ايمني بدن را پيش بيني مي كند. تحليل مانوا نشان داد، افراد با تفكر سازنده، تفاوت معناداري با افراد تفكر مخرب از نظر نوع فعاليت دستگاه ايمني بدن، صرفا يك موضوع پزشكي نيست بلكه نحوه تفكر انسان ها مي تواند بخش مهمي از رژيم درماني بيماران مبتلا به اختلالات خود ايمن و نيز گام بسيار مؤثري در پيشگيري از ابتلا به اين بيماري ها باشد.