مدل يابي رابطه ساختاري حمايت اجتماعي ادراك شده و تعلل ورزي تحصيلي با واسطه گري شيوه هاي كمك خواهي تحصيلي

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه ساختاري حمايت اجتماعي ادراك شده و تعلل ورزي تحصيلي با واسطه گري شيوه هاي كمك خواهي تحصيلي در قالب يك مدل علي بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي دانش آموزان دختر و پسر پايه دوم دوره دوم متوسطه شهر سنندج بود كه در سال تحصيلي 94-1393 مشغول به تحصيل بودند. 336 نفر از دانش آموزان پايه دوم متوسطه با روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي نسبتي انتخاب شدند. سه مقياس تعلل ورزي تحصيلي - نسخه دانش آموزي سولومن و راث بلوم ، مقياس حمايت اجتماعي ادراك شده چند بعدي اسميت و همكاران و مقياس شيوه هاي كمك خواهي تحصيلي محقق ساخته، جهت سنجش متغيرهاي مدل مورد استفاده قرار گرفت. تجزيه و تحليل داده ها با روش مدل يابي معادلات ساختاري انجام شد. نتايج نشان داد كه مدل با داده هاي اين پژوهش، برازش مناسبي دارد و حمايت اجتماعي ادراك شده و شيوه هاي كمك خواهي تحصيلي به صورت مستقيم تعلل ورزي تحصيلي را پيش بيني نمودند. همچنين حمايت اجتماعي ادراك شده به صورت غير مستقيم و همپاي مسير مستقيم، تعلل ورزي تحصيلي را پيش بيني نمود. در اين ميان مسير مستقيم حمايت اجتماعي ادراك شده به شيوه هاي كمك خواهي تحصيلي نيز معنادار بود. اين پژوهش تلويحاتي براي مربيان و پرورشكاران دارد كه مي توانند از نتايج آن براي پيشرفت و راهنمايي دانش آموزان بهره گيرند