اثربخشي نمايش درماني بر ذهن آگاهي و تنظيم هيجان دانش آموزان پسر دبيرستاني

هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي نمايش درماني بر ذهن آگاهي و تنظيم هيجان دانش آموزان پسر دبيرستاني بود. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل با پيگيري دوماهه بود. نمونه به صورت نمونه گيري خوشه اي تصادفي از ميان دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه شهر چالوس در سال تحصيلي 1393-1394 انتخاب شد. پرسشنامه پنج عاملي ذهن آگاهي بائر و پرسشنامه تنظيم هيجاني گراس و جان به عنوان پيش آزمون در بين 121 دانش آموز سال نهم اين چهار مدرسه توزيع و تكميل گرديد. بنا به نتايج پرسشنامه ها، 16 دانش آموزي كه پايين ترين نمرات را در هر دو پرسشنامه به دست آورده بودند غربالگري شده و به صورت تصادفي، 8 نفر آنها در گروه آزمايش و 8 نفر آنها در گروه كنترل، گمارش شدند. گروه آزمايش در 8 جلسه 90 دقيقه اي تحت آموزش نمايش درماني قرار گرفت. پس از اتمام جلسه هشتم، پس آزمون از دو گروه كنترل و آزمايش گرفته شده و آزمون پيگيري دو ماه بعد در دو گروه اجرا شد. داده ها با استفاده از نتايج تحليل كوواريانس چند متغيره تحليل شدند. نتايج اين تحليل نشان داد كه ميزان ذهن آگاهي، تنظيم هيجان و زير مقياس هاي تنظيم هيجان، هم در مرحله پس آزمون و هم در مرحله پيگيري در گروه آزمايش، در مقايسه با گروه كنترل به طور معنيداري (0/001>P) افزايش يافته بود. نتايج اين مطالعه نشان داد كه نمايش درماني تأثير مثبت و معناداري بر ذهن آگاهي و تنظيم هيجان در دانش آموزان پسر دبيرستاني داشته و اين اثربخشي تا دو ماه دوام داشته است