جستارهاي روانشناختي در مثنوي معنوي مطالعه موردي داستان پادشاه و كنيزك

داستان هاي مثنوي معنوي به صورت چند بعدي بيان شده است؛ به گونه اي كه يك داستان آن را از چندين بعد مي توان تحليل كرد. يكي از اين داستان ها، حكايت مشهور پادشاه و كنيزك است. اين داستان تاكنون از جوانب مختلفي مانند اخلاق پزشكي و عشق بررسي شده است؛ اما به بعد مهم درمان روان شناسانه داستان كمتر توجه شده است. به همين سبب در اين پژوهش، نگارنده سعي كرده است كه اين داستان و روش هاي درمان كنيزك را با رويكردهاي روان شناختي تطبيق دهد. هدف از بررسي اين اثر مولانا صرف كشف و معرفي شباهت روش هاي درماني روان شناختي معاصر غربي با آثار مولانا است. در واقع مي توان اين نتيجه را گرفت كه نگاه مولانا به انسان بر گرفته از آموزه هاي الهي مكتب اسلام است كه باعث نگرش كلي مولانا به انسان شده است كه مكاتب روان شناسي غربي ممكن است چنين نظري نداشته باشند. يافته هاي پژوهش گوياي نبوغ مولوي و جامعيت نگاه مولوي در تلفيق رويكردهاي مختلف روان درماني و ايجاد روشهاي يكپارچه براي درمان است كه مي تواند براي استفاده متخصصان حوزه روان شناسي سودمند باشد.