اثر ميدان مغناطيسي ايستا بر نرخ تكثير و درصد سلول هاي زنده در سلول هاي سرطاني هلا و فيبروبلاست هاي طبيعي

Effect of Static Magnetic Field on the Rate of Proliferation and Viability in HeLa Cancer Cells and Normal Fibroblasts

تاثير ميدان‌هاي الكترومغناطيسي با استفاده روزافزون از وسايل الكتريكي و مغناطيسي در زندگي روزمره‌ افراد افزايش قابل‌ توجهي يافته است. اثرات ميدان‌هاي الكترومغناطيسي در سيستم‌هاي زيستي ضد و نقيض و بحث‌انگيز است. هدف اين مطالعه، بررسي تاثير ميدان مغناطيسي ايستا با شدت‌ها و زمان‌هاي مختلف بر درصد سلول‌هاي زنده و نرخ تكثير آنها بود. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش كاربردي از دو رده سلول‌هاي سرطاني هلا و سلول‌هاي طبيعي فيبروبلاست انساني استفاده شد. ابتدا اين سلول‌ها در محيط كشت DMEM كشت داده شدند. به‌منظور تعيين تاثير شدت و زمان ميدان مغناطيسي ايستا، سه شدت 7، 14 و 21ميلي‌تسلا و دو زمان 24 و 48 ساعت انتخاب شد و سلول‌ها تحت تيمار با ميدان مغناطيسي ايستا قرار گرفتند. درصد سلول‌هاي زنده و نرخ تكثير سلولي با روش سنجش قدرت احياي رنگ تترازوليوم بررسي شد. همچنين رنگ‌آميزي با تريپان‌بلو و شمارش با ميكروسكوپ نوري صورت گرفت. داده‌ها با روش آناليز واريانس يك‌طرفه و به‌‌وسيله برنامه Graphpad Prism 5 مورد تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: با افزايش زمان و شدت ميدان مغناطيسي ايستا، درصد سلول‌هاي زنده و نرخ تكثير سلول‌ها كاهش يافت كه اين كاهش در سلول‌هاي سرطاني هلا معني‌دار بود، اما در سلول‌هاي طبيعي فيبروبلاست معني‌دار نبود. بيشترين كاهش در درصد سلول‌هاي زنده و نرخ تكثير سلول‌ها در شدت 21ميلي‌تسلا به‌مدت 48 ساعت مشاهده شد (05/0p<). نتيجه‌گيري: ميدان مغناطيسي ايستا بر سلول‌هاي سرطاني هلا بيش از سلول‌هاي فيبروبلاست موثر است و با افزايش مدت و شدت ميدان، درصد سلول‌هاي زنده و نرخ تكثير در سلول‌ها كاهش مي‌يابد.

The increasing use of the electromagnetic devices in daily life leads to higher electromagnetic filed effects. The effects on the organic systems are contradictory and controversial. The aim of this study was to investigate the effects of different intensities and durations of the static magnetic fields on the living cells and their proliferation rate. Materials & Methods: In the applied study, two HeLa cancer cell lines and human fibroblast natural cells were studied. At first, the cells were cultured on DMEN medium. Three magnetic intensities (7, 14, and 21T) and two durations (24 and 48h) were used, and the cells were treated by static magnetic field. The living cell percentage and cell proliferation rate were assessed by MTT method. Trypan blue was used in staining. and an optical microscope was used in enumeration. Data was analyzed by Graphpad Prism 5 using one-way ANOVA. Findings: The higher the static magnetic field and the more the duration were, the lesser the percentage of living cells and cell proliferation, showing a significant reduction in the HeLa cancer cells, while it was insignificant in the fibroblast natural cells. The highest reduction in the living cell percentage and cell proliferation rate was in 48-hour 21T (p<0.05). Conclusion: The static magnetic field affects the HeLa cancer cells more than the fibroblast cells. The higher the field intensity and the more the duration are, the lesser the alive cell percentage and cell proliferation rate.