پژوهشي درباره اشعار امام هادي(ع) در بزم متوكل

متوكل، يكي از سفاك ترين و جنايت كارترين خلفاي بني عباس بود. قبر امام حسين را ويران كرد. دوران خلافت وي، همزمان با امامت امام هادي بود. به دستور وي، بارها به منزل امام يورش بردند. با اينكه منزل امام در سامرّا تحت كنترل بود، به اتهام توطئه عليه دستگاه خلافت، به مجلس بزم متوكل برده شد؛ بدان اميد كه سعايت گران دستور قتل امام را از خليفه بگيرند. امام به درخواست خليفه اشعاري را خواند كه مجلس را منقلب كرد. بساط عيش برچيده شد و امام با احترام مجلس را ترك كرد. در اين مقاله، به بررسي گزارش ها و اقوال مختلف درباره اشعاري كه امام در بزم خليفه خوانده، پرداخته شده و سير تاريخي آن را از زمان مسعودي تا قرون معاصر گزارش كرده كه نشان مي دهد انتساب اشعار به امام و قرائت آن در دربار متوكل، قابل انكار نيست. ديگر اقوال نيز مورد نقد و ارزيابي قرار گرفته است كه با توجه به معاصر بودن برخي نويسندگان با متوكل، خليفه مستبد عباسي، تلاش كرده اند اشعار را به گونه اي ارائه دهند كه اشاره اي به جريان دربار متوكل نداشته باشد. انتساب آن اشعار به امام علي(ع) منافاتي با قرائت آن توسط حضرت هادي(ع) ندارد