دموكراسي محيط زيستي؛ رويكرد مشاركتي در پاسخ به آسيب‌هاي محيط زيستي

Environmental Democracy; Participatory Approach to Respond to Environmental Harms

روند رو به رشد تخريب و آلودگي محيط زيست بيانگر آن است كه، در تعامل ميان محيط زيست و مسائل مربوط به توسعه، دولت‌ها در راستاي حفظ محيط زيست نتوانسته‌اند به خوبي عمل كنند. با توجه به وضعيت فعلي محيط زيست و نگراني‌هاي موجود، تلاش براي يافتن راه حل‌هاي مناسب براي حفظ تنها زميني كه براي زندگي در اختيار ماست، رو به افزايش است. در اين راستا مفاهيم و اصول حقوق محيط زيست، ابتدا در محافل بين‌المللي شكل گرفته و به تدريج در حقوق داخلي كشورها جايگاه خود را يافته است. اصل مشاركت يكي از مهمترين اين اصول مي‌باشد. انديشمندان حوزه محيط زيست معتقدند، با توجه به ماهيت مورد نزاع مسائل محيط زيستي كه عمدتاً ناشي از تفاوت در ارزشگذاري‌هاست، بهترين روش در سياست‌گذاري در حوزه مسائل محيط زيست، تهيه و اعمال مدل‌هاي مشاركتي است. دولت‌ها و شهروندان دو پايه اصلي، در اين حوزه هستند. امروزه، مشاركت مردم در به اجرا درآوردن قواعد محيط زيستي، به عنوان يك جزء جدانشدني از حقوق محيط زيست در آمده كه، خود داراي الزاماتي است كه تحت عنوان حقوق دسترسي مورد بررسي قرار مي‌گيرد. فراهم كردن زمينه تحقق مؤلفه‌هاي اساسي مشاركت‌هاي محيط زيستي از الزامات پايه‌ريزي يك سياست جنايي منسجم و كارآمد است و در عمل نتايج قابل توجهي را در حوزه پيشگيري و مبارزه با جرايم و آسيب‌هاي محيط زيستي خواهد داشت.

The growing trend of environmental degradation and pollution suggests that in the interaction between the environment and development issues, governments have failed to protect the environment. Taking into account the current state of the environment and concerns about it, there is a growing effort to find solutions to protect the only we can live in. In this context, concepts and principles of environmental law are formed first in the international community and gradually found its place in the domestic law. Participation principle is one of the most important of these principles. Environmental scientists believe that given the contested nature of environmental issues, mainly due to differences in priorities, the best way of policymaking in the field of the environment is to develop and apply participatory models. Governments and citizens are the main actors in this area. Change in the management and policymaking ways on one hand, and change in the behavior and attitudes of people on the other hand, are compulsory for a fundamental evolution and move toward this problem solving. Nowadays, public participation in enforcing environmental rights has become an integral part of the environmental law and has its own requirements that are studied under the concept of “access rights”. Recognition of three pillars of participation principle and provide for their requirements is prerequisite for a coherent and efficient participatory criminal policy and in practice, has numerous results to proactive and reactive respond to environmental harm and environmental crimes.