ترجمه در خلافت اسلامي و تأثير آن در انتقال علوم به سرزمين هاي غربي

يكي از مهارت هاي قابل توجه نزد مسلمانان، ترجمه بود. نياز جامعه ي اسلامي به فراگيري علوم و فنون، توجه خلفا و خاندان هاي علاقه مند به فرهنگ و دانش، وجود كتابخانه هاي بسيار، ارزاني كاغذ و... از دلايل توجه مسلمانان به فنّ ترجمه بود. اين توجه موجب انتقال ميراث ملل به جهان اسلام و سپس غرب شد. بدين گونه هدف اين پژوهش، بررسي ترجمه در خلافت اسلامي (عصر اموي و عباسي) و انتقال آن به سرزمين هاي غربي است. مسلمانان پس از سال ها پيشرفت علمي - به ويژه در زمان هارون الرشيد و مأمون عباسي - به تدريج مباني علمي خود را به سرزمين هاي غربي منتقل كردند. اما خود، كم كم دچار ركود و رخوت علمي شدند. حال به نظر مي رسد باتوجه به نياز مسلمانان به بيداري و رشد علمي، اين پژوهش با پاسخگويي به اين پرسش كه چگونه ترجمه در خلافت اسلامي، موجب انتقال علوم به سرزمين هاي غربي شد، قصد تبيين توانايي علمي مسلمانان در گذشته را دارد. نگارنده مسئله ي مزبور را با روش پژوهش توصيفي - تحليلي و شيوه ي مطالعه ي كتابخانه اي مورد بررسي قرار داد و به اين نتيجه دست يافت: در رويارويي ميان مسلمانان و مردم سرزمين هاي مفتوحه، نهضت ترجمه پا گرفت و بسياري از كتب سرزمين هاي مختلف به عربي ترجمه شد. از سوي ديگر غرب نيز از موهبت ترجمه مسلمانان بهره برد و بدين گونه راه را براي رنسانس فرهنگي خود گشود.