گاهنگاري و روند تداوم استقرار شهر جندي شاپور با تكيه بر شواهد باستان شناختي

تلاش پادشاهان ساساني در احداث شهرها به اندازه اي درخشان بود كه به نام هر يك از آن ها يك يا چند شهر به ثبت رسيده است. چنانكه از منابع تاريخي برمي آيد، جنديشاپور يكي از شهرهاي مشهور شاپور اول در خوزستان است كه همانند بيشاپور با پلان مستطيلي شكل ساخته شده بود و همانند بيشاپور، از يكطرف به رودخانه ي سياه منصور محدود بود. ليكن در اينجا قلعه و دژي وجود نداشته تا از شهر حفاظت كند. باوجود كثرت مكتوبات تاريخي درخصوص اين شهر عصر ساسانيان اطلاعات اندكي درباره ي تاريخ دقيق احداث و روند تداوم استقرار آن در دست است. همچنين سازمان اجتماعي ساكنان شهر و عملكرد محله هاي آن در هاله اي از ابهام قرار دارد. به منظور رفع ابهاماتي از اين دست، مطالعات باستان شناسانه نگارندگان با نقشه برداري و تهيه عكس هوايي از اين شهر و سپس بررسي سامانمند باستان شناختي در آن به انجام رسيد و درمجموع چهل و يك تپه باستاني شناسايي و ثبت شد. هدف پژوهش حاضر شناخت دوره هاي استقراري و چگونگي روند تداوم شهر تا دوره هاي اسلامي بود. نتايج گونه شناختي، مطالعه ي تطبيقي يافته هاي سطحي، گاه نگاري و شناخت دوره هاي استقراري اين شهر را در پي داشت و روشن ساخت كه استقرار در آن تا قرون متأخر اسلامي تداوم داشته است.