تحليل حقوقي اعلام جرم در تعقيب كيفري

Legal analysis of Declaration(impeachment) of crime in criminal prosecution

امروزه در راستاي افزايش سرعت در تعقيب جرايم، مقنن با پذيرش جايگاهي براي آحاد جامعه، سازمان‌هاي مردم‌نهاد، سازمان‌هاي دولتي و كاركنان آنها سعي نموده است در جهت مقابله با بي كيفرماني بزهكاران و افزايش حمايت از برخي بزه ديدگان تلاش نمايد. به همين منظور، پذيرش جايگاهي براي عملكرد سازمان‌هاي مردم‌نهاد در ماده 66 ق.ا.د.ك 1392(اصلاحي 1394) خود با پررنگ شدن اعلام جرم در دادرسي‌هاي كيفري و لزوم تحليل حقوقي آن همراه بود. ازيك‌طرف اعلام جرم در مقايسه با مفاهيمي چون شكايت از جرم و گزارش جرم اشتراكاتي دارد كه به نحو شايسته موضوع تفكيك قانونگذار قرار نگرفته است، از طرفي نيز پيش‌بيني تقنيني اعلام جرم در قالب مصاديقي چون شخصيت اعلام‌كننده‌ جرم، جرمِ موضوع اعلام و اينكه كدام مقام صلاحيت دار دريافت نهايي اعلام جرم تلقي مي‌گردد نيازمند بازشناسي جامع است. درنهايت نيز شرايطي كه مي‌بايست در قوانين به‌منظور افزايش اثربخشي اعلام جرم پيش‌بيني گردند، از شيوه اعلام جرم تا ضمانت اجراهاي ناظر به عدم اعلام جرم، اعلام جرم توأم با سوءنيت و نيز اعلام جرم غيراصولي مباحث مهمي هستند كه فقدان تحليل‌ها در آنها كامل مشهود است. در همين راستا، به نظر مي‌رسد كه لزوم پيش بيني ضابطه مند و دقيق اعلام جرم در تفكيك از گزارش جرم و نيز اشاره به ضمانت اجراهاي عدم تعقيب مسبوق به اعلام هاي جامعوي مي تواند به رويه هاي قضايي جهتي اثربخش بدهد.

Nowadays, in order to increase the speed of prosecution of crimes, the legislatures have tried to place a foothold in the community, NGOs, government agencies and their employees in order to cope with the delinquency of the perpetrators and increase the protection of some victims. To this end, the acceptance of a position for the activities of the NGO's was in Article 66 of the 1392 (Rev. 1394), with the complete annulment of the indictment in criminal proceedings and the necessity of its legal analysis. On the one hand, the offense is compared with concepts such as complaints of crime and mass media reports that do not adequately address the issue of the separation of legislatures; on the other hand, the legislative prediction of a crime is based on examples such as the person who declares the crime, the crime of the proclamation an‎d which competent authority receives the final recognition of a crime requires comprehensive recognition. Finally, the conditions that should be envisaged in the laws to increase the effectiveness of the declaration of crime are from the method of announcing a crime to guaranteeing non-proclaimed performances, declaring a crime with maladministration, as well as declaring a non-principled crime as important issues as the lack of The analyzes are perfect in them. In the same vein, it seems that the need for a precise and accurate prediction of a crime to be distinguished from a crime report, as well as a reference to the guarantee of non-prosecution actions for public statements, can provide effective judicial procedures.