نتايج و پيامدهاي امنيتي انعقاد معاهده آخال ( 1260 ش)

يكي از معاهدات قابل تامل و تاسف آوري كه در دوران قاجاريه از سوي امپراتوري روسيه بر ايران تحميل و بخش خاوري درياي خزر، بين « تركستان » است. اين قرارداد در پي تصاحب گستره « آخال » شد، قرارداد ميرزا سعيدخان موتمن الملك انصاري وزير امور خارجه ايران و ايوان زينوويف وزيرمختار روسيه در تهران منعقد شد. اين مقاله درصدد است تا با شيوه توصيفي - تحليلي، نتايج و پيامدهاي امنيتي معاهده آخال 1260 ش) را مورد تجزيه وتحليل قرار دهد و همچنين نقش استعماري انگلستان در انعقاد اين قرارداد ) ننگين را بررسي نمايد. يافته هاي اين پژوهش نشان مي دهد انعقاد اين معاهده زمينه هاي تجزيه ايالات شمال شرقي از طرف روس ها و فشار و نفوذ روس ها در ايران را افزايش داد كه نمود عيني آن در قرارداد سال 1907 م و طرح تجزيه ايران به سه قسمت شمالي و جنوبي و منطقه مركزي بي طرف نمايان شد. همچنين نقشه انگلستان در انعقاد اين قرارداد بسيار موثر بوده كه با واگذاري نقاط تركمن نشين شرق درياي خزر به روسيه از نفوذ روسيه به مناطق جنوبي ايران كه تحت نفوذ انگلستان در ايران بود، پيشگيري نمود.