فرهنگ و آئين حكمراني در نامه طاهر بن حسين به فرزندش عبدالله

پژوهش حاضر، درصدد است با بررسي نامه ي طاهر به فرزندش عبدالله، ديدگاه وي را دربار ه ي حكومت، رعيت، و رابطه ي متقابل آنها تبيين، و آئين حكمراني در دوره طاهريان را مشخص كند. نتايج تحقيق، مشخص مي كند نظام مطرح شده در اين نامه، از فرهنگِ حكمراني دلالت مي كند كه در مقايسه با دولت هاي نوين، بسياري از كاركردهاي امروزين آن را در بر مي گيرد. در بررسي عملكرد امراي طاهري، مي توان آن را دستورالعمل مكتوب و آئين نامه حكومتي آنان، و در سطوح بالاتر، به خصوص در دوره ي مامون، به عنوان دستورالعمل اجرايي ماموران دولتي دانست. برخي ديگر از يافته هاي پژوهش حاضر، حاكي از تاثير انديشه ها و شيوه هاي مطرح شده در نامه ي طاهر، در خصوص اداره ي حكومت و نظرات مالياتي ايشان بر انديشه هاي ابن خلدون در مقدمه مي باشد.