نقش تصوير و رنگ آن در كتاب هاي درسي و دانشگاهي و تأثير آن در آموزش زبان بيگانه

تصوير، زباني جهاني است كه بايد جنبه شناختي آن را خاطر نشان كرد: به عنوان توليدكننده معني، به عنوان ابزاري ضروري براي متن و همين طور به عنوان منبع تفسير و تعبير متن تصوير كه به عنوان ابزاري آموزشي از همان دروس ابتدايي يا پيش از آن به كمك مربي يا مدرس مي آيد و حس ديداري، عامل مهمي در يادگيري است. كتاب درسي به عنوان يكي از اركان و ابزارهاي يادگيري داراي متن، تصوير و ساير اجزاء و عناصري است كه به يادگير ي كمك م ي كند. كتاب درسي داراي ويژگي هاي كلي و ساختاري است . ويژگي هاي ساختاري بيشتر شامل جنبه هاي ظاهري و هنري كتاب است. تصاوير يكي از ويژگي هاي ساختاري است. هدف از اين مقاله بررسي اهميت وجود تصاوير در كتاب ها به ويژه كتاب هاي درسي است. اين مقاله به پيدايش تصوير، اهميت آن در يادگيري و به خاطر سپاري مطالب، روش چيدمان تصاوير در كتاب براي استفاده بهينه از آنها در درك مطالب، نقش رنگ در تصوير و آموزش، همچنين تأثير وجود تصوير در يادگيري زبان فارسي و زبان بيگانه مي پردازد. سوال اين است كه آيا تصوير مي تواند به عنوان ابزاري پوينده و ابزاري بياني به عنوان زباني مستقل نمايش داده شود تا بتوانيم نوعي مهارت را از آن كسب كنيم؟ اين مقاله بر پايه نتايج پژوهش هاي صاحبنظران امر آموزش زبان و گرافيست ها تهيه شده است. از آنجا كه يك تصوير مي تواند چند جمله را در ذهن فراگير ايجاد كند با همراه كردن رنگ در بخش هاي مختلف تصوير، ميتوان به آموزش زبان بيگانه به شيوه راحت تر پرداخت به ويژه زباني كه فراگير هيچ آشنايي با آن ندارد.